De Gold Goast van Guanacaste trekt meer dan de helft van alle bezoekers, voornamelijk Amerikaanse strandtoeristen. Tijdens een beach hopping van 35 stranden gaan we zoek naar de rustigste strandjes langs deze populaire kuststreek.
Bespaar op transport
TIP: Boek je transport van zodra mogelijk. Tarieven stijgen als de beschikbaarheid mindert!
- Boek bij het meest betrouwbare autoverhuurbedrijf Adobe Rent a car. Krijg automatisch 10% korting verrekend via deze link. Wijzigingen en gratis annuleren is mogelijk tot 72u vooraf.
- Check ook bij Sunnycars voor de all inclusive formule, eveneens met gratis annuleren optie.
- Beperkt budget? Vergelijk via deze link de beste deals voor een huurauto.
- Ga op avontuur met een 4×4 met rooftop tent van Nomad America en krijg 10% korting met deze code: UNDERTHETREES
- Boek tijdig jouw shuttle.
Naar de Gold Coast
In 2000 bezochten we deze toen al enigszins populaire kuststreek tijdens onze eerste kennismaking met Costa Rica. Meer dan 20 jaar later waren we hier terug.
Na de ongerepte stranden in El Jobo bij La Cruz en een bezoek aan het Santa Rosa Nationaal Park gaan we eerst back to nature in Tierra Madre en logeren in een off the grid cottage in Dos Rios landinwaarts.
De lus in deze noordelijke uithoek maken we rond in Playa Iguanita waar we onze beach hopping langs de Gold Coast starten. Curubandé en het Rincón de la Vieja Nationaal Park verkennen we op het einde van deze rondreis aangezien onze terugvlucht in Liberia vertrekt.
Beach hopping langs de Gold Coast. Het stond niet bovenaan ons lijstje. We zijn geen echte strandliefhebbers of fan van toeristische plekken. Integendeel. Geef ons maar de jungle. We offeren ons op om jullie ook over deze populaire kust te informeren.
Nu ja, opofferen is misschien wat veel gezegd 🙂 Ook de nieuwsgierigheid speelt mee.
Hoe ziet het er na al die jaren uit en is het een goed idee om als natuurliefhebber en rustzoeker deze regio op jouw route te zetten? We vonden bij onze voorbereiding weinig tot geen informatie over rustige strandjes aan de Gold Coast. Het wordt daarom een heel uitgebreid bericht waarin we deze stranden kort belichten.
Ga je enkel naar Tamarindo? Klik in de inhoudstafel hierboven op die bestemming. Wil je virtueel al even reizen? Klik op de foto’s in de interactieve kaart om een idee te krijgen van het betreffende strand.
Smaken verschillen. Hou dat in het achterhoofd. Wat wij een paradijselijk strand vinden, zal een ander misschien oersaai, te ruig of te afgelegen vinden. Wat iemand anders paradijselijk vindt, is in onze ogen misschien te commercieel of te druk.
Onze definitie van een paradijselijk strandje: “strandjes waar de massa niet komt en je dus meer natuurschoon dan toeristen vindt. Waar je in alle rust relax kan genieten van een plekje onder de bomen en zalig in zee kan dobberen. En moest het nog even kunnen: graag ook wildlife in de buurt.”
Benieuwd of we deze in de meest toeristische regio van het land zullen vinden?
Vamos!
Via liberia naar de gold coast
We verlaten onze off the grid cottage in Dos Rios in een mysterieuze grijze nevel. Lokale cowboys komen als in een filmdecor tevoorschijn uit de mist. Koeien herinneren ons eraan dat we in Guanacaste reizen. Het decor opent met blauwe lucht en zicht op een vlak landschap – nu nog groen – over enkele weken een woestijn.
Van vochtig tropisch regenwoud naar de Gold Coast in Guanacaste. Op amper een uurtje tijd is de temperatuur met ruim 10 graden gestegen. We zijn terug in Liberia op de Ruta 1. Daar nemen we de Ruta 21 naar de Gold Coast. Aangezien we ook hier de plekjes op het einde van de weg willen ontdekken, draaien we af naar de Ruta 253 richting Playa Iguanita. Dit strand ligt in het Refugio Nacional de Vida Silvestre Iguanita dat deel uitmaakt van de Guanacaste Conservation area.
Refugio nacional de vida silvestre Iguanita
De grindweg kruipt over enkele steile stukken omhoog en omlaag. Let op in het regenseizoen. Putten en modder maken er dan een avontuurlijke rit van.
Hoge bomen overwoekerd met klimop schieten langs ons uit de grond. Ah, under the trees… en beestjes! Leguanen zijn tuk op hitte. Een prachtig exemplaar ligt mooi te zonnen op een droge stronk. Iets verderop loopt een plevier in de berm.
Overtuigd dat we een stukje ongerepte natuur aan de kust hebben ontdekt, speelt zich in mijn hoofd een rustgevend deuntje af. Tot de plaat plots heel bruusk krast als ik naar rechts kijk. Pal naast dit natuurreservaat zien we een resort in de steigers staan. Zucht… Zelfs in dit uithoekje hebben projectontwikkelaars hun klauwen gezet…
De wind in de baai van Culebra waait langs me heen terwijl ik op blote voeten over het zachte donkere zand wandel.
Wit ontsiert de groene omgeving. Witte jachten en witte hoge gebouwen in de noordelijkste hoek van Culebra. Het misstaat. Ik richt mijn blik meteen terug op zee. De golfslag is hier minimaal aangezien de baai door de Papagayo Peninsula wordt afgeschermd. Families met jonge kinderen zakken tijdens het weekend en de vakantieperioden daarom graag af naar dit afgelegen strand.
Het nog noordelijkere Playa Cabuyal bereik je na 18 km van aan de afslag van de Ruta 253. Het strand met wit zand ligt vlakbij de baai van Santa Rosa Nationaal Park. Ook al is de weg erheen vrij vlot. Voor de grote massa ligt het net iets te noordelijk. Daardoor deel je het zalig turquoise zwemwater met nog niet al te veel andere toeristen.
De Ruta 253 brengt ons terug naar Ruta 21 waar we rechts afslaan naar Playa Panama.
Playa Panama
Het landschap is hier zo plat als een pannenkoek. Eentje besprenkeld met rietsuikervelden. Billboards voor attracties en resorts heten ons welkom in de Golf van Papagayo. Nieuwe bouwprojecten schieten hier als paddenstoelen uit de grond. Tijdens de 6 droge maanden van het jaar kreunt deze streek onder waterschaarste. Al die resorts en golfterreinen slokken kostbaar water op waar hier een groot tekort aan is.
Wildlife habitats verdwijnen aan een razendsnel tempo. Mijn hart breekt bij het zien van de troosteloze omgeving en trieste evolutie die zich hier afspeelt. Dit is niet het Costa Rica waar ik mijn hart aan heb verloren…
Het streepje blauw in de verte brengt een beetje hoop. Water, rust, zee. Of toch niet.
Playa Panama heeft geen dorpskern. Je wandelt via de parkings van resorts tussen betonnen muren en omheiningen naar het 2 km lange strand waar best veel strandgasten zijn.
Onder de lage bomen zitten families rond vettige snacks en mierzoete dranken. Beach volley kreten en kindergejoel vullen de omgeving. Als rustzoeker hebben we hier niets te zoeken. Eén glimp is voldoende en weer weg!
playa buena en playa bonita
Wie toch in deze buurt in een resort wilt logeren, kan terecht in het adult only Occidental Papagayo aan Playa Buena. Dit afgelegen strandje wordt vooral bezocht door de gasten van het hotel. Aangezien de stranden in Costa Rica openbaar zijn, kan je hier als bezoeker ook naar het strand via de toegangsweg naast het hotel. Van daaruit is het nog 2 minuutjes wandelen.
We zijn geen fan van drukke stranden en daar zijn er in Guanacaste beslist genoeg van. Toch vind je ook hier rustigere stranden waar de grote massa niet komt. Helaas worden deze gestaag maar zeker ingepalmd door ketens die er vlakbij een resort neerplanten. Gringolandia blijft zich duidelijk uitbreiden… Voor sommigen de ideale vakantieplek, niet voor ons.
Playa Hermosa
Playa Hermosa – niet te verwarren met dat bij Santa Teresa of dat aan de Central Pacific – is in volle ontwikkeling. Aan winkels, bars, activiteiten en restaurants is hier geen gebrek. De hotels liggen tegen de heuvel gestapeld tot aan het strand rond de baai vol bootjes.
Ook hier wordt aan een hoog tempo bijgebouwd. Na een korte lunch, zetten we onze tocht langs de Gold Coast verder.
Wanhoop nog niet…
Playa Calzón de Pobre
In de Golf van Papagayo liggen gelukkig nog enkele afgelegen strandjes waar de massa nog niet komt. Je moet iets meer moeite doen om er te geraken. Je rijdt er heen via een hobbelige weg of ze zijn enkel via zee te bereiken. Zo ook Playa Calzón de Pobre of ‘strand van de onderbroek van de arme man’. Inspiratie hoef je niet ver te zoeken.
Playa Calzón de Pobre ligt op het kleine schiereiland naast Playa Hermosa. De weg erheen – in het regenseizoen enkel met 4×4 te bereiken – gaat via privéterrein maar is toegankelijk. Laat weten dat je onderweg bent naar de strandjes. Jouw naam wordt genoteerd en je kan verder. Vanop de heuveltop wandel je 10 minuutjes omlaag. Iets verderop ligt Playa Penca. Je kan ze ook bezoeken tijdens een boottochtje vanuit Playas del Coco.
Beide strandjes hebben wit zand en glashelder kalm water waar je tussen de rotsen kan snorkelen. Er zijn geen hotels of terrasjes. Het is er stil (tenzij in weekends of tijdens de vakantieperioden) met slechts aapjes rond je. In dit filmpje zie je de strandjes vanuit de lucht.
Zowel Playa Calzón de Pobre als Playa Penca kunnen we aanbevelen aan rust- en natuurzoekers die aan de Gold Coast logeren. Hoe lang het nog zal duren vooraleer een bouwproject hier start, is afwachten. Zolang dat niet is, kan je nog even genieten van deze afgelegen pareltjes. Wij genieten van de strandjes met een groene achtergrond. Hou wel rekening met dat het hier echt kurkdroog en dor is met bomen die hun blaadjes zijn verloren als je deze strandjes tussen februari en mei bezoekt.
Playas del Coco
In 2000 vierden we oudejaar op het 3 km donkerbruine zandstrand van Playas del Coco. Toen al was dit dorpje levendig. Het is nog steeds één van de meest populaire kustdorpen van de Gold Coast en zowel bij internationale toeristen als bij toeristen uit eigen land in trek.
Het lange droge seizoen in een omgeving vol vertier met tal van activiteiten op het water is een magneet voor zonaanbidders. Je deelt er het strand met de Coqueños (locals uit Coco). Het zijn fiere Guanacastecos met roots in Nicaragua (waar Guanacaste tot 1825 deel van uitmaakte).
Playas del Coco is geen plek voor rustzoekers. Dat was 20 jaar geleden al duidelijk. Vandaag hoef je daar al helemaal niet aan te twijfelen. De baai en de 3 eilandjes tegenover Playas del Coco trekken wel veel duikers en snorkelaars aan. Ik dook hier voor het eerst in mijn leven. Door sterke zeewind en beperkte zichtbaarheid – zeg maar een donker gat – was het niet meteen de aangenaamste kennismaking met de duiksport. Gelukkig was een tweede poging – hoewel bijna verdronken – in het Great Barrier Reef een mooie ietwat bizarre herkansing.
Het straatbeeld kleurt met taferelen uit de onderwaterwereld, al hoef je hier zeker niet te vrezen voor grote witte haaien.
Wie in Playas del Coco de onderwaterwereld verkent, maakt kans om schildpadden, kleinere haaien, octopussen en grote roggen te zien. De baai in de vorm van een hoefijzer is omgeven door heuvels en kliffen die in het regenseizoen groen zijn. In het droge seizoen kleurt deze bestemming geel en oranje. De natuur kreunt dan 6 maanden lang onder een loden hitte. Levensnoodzakelijke regen laat zich hier pas in mei terug zien na twee snikhete maanden waarin de temperatuur vlot 38°C haalt. Waterschaarste is hier dan ook een veelvoorkomend probleem.
Boottochtje in de Golf van Papagayo
Deze kuststreek aan land kan ons niet echt charmeren. We zoeken de rust op het water. Dat blijkt een schot in de roos!
Wie langs de Gold Coast reist, zal vooral op zoek zijn naar stranden. Toch is het meer dan de moeite waard om je landbenen in te ruilen voor een tochtje op het water. Want vanuit dat perspectief zie je de omgeving op een heel andere manier. Op een meer serene manier als je het aan ons vraagt.
Marcy van Mystic Rides ontmoet ons op de strandboulevard tegenover de Bambu Beach Bar. Een gigantische matapalo zorgt er voor schaduw en koelte tijdens de intussen al warme ochtend.
Niet alleen de bomen, ook de zon lijkt hier op steroïden te staan. Bescherm je voldoende als je het water op gaat. Omwille van corona wordt het een privé boottochtje van 100 USD per persoon. Van zodra we het land verlaten, de zeebries voelen toenemen en het gejoel op strand horen wegvallen, is het meteen al zijn geld waard.
Real Estate Development gaat ook hier aan een hoog tempo door. Er wordt wel bewust gekozen voor laagbouw in tegenstelling tot Tamarindo en Jaco legt Marcy uit: “Costa Rica does not want Papagayo to be the next Cancún”. Het Four Seasons hotel, een van de meest luxueuze resorts in Costa Rica slokt met haar laagbouw weliswaar de volledige heuvel van Peninsula Papagayo op. Ook de jetset heeft Costa Rica ontdekt.
Peninsula Papagayo
We varen op een diepblauwe zee langs baaien en rotsformaties zoals het iconische Monkey Head.
Vlakbij Playa Jicaro is een nursery voor koralen ingericht. Koraal is hier zwaar beschadigd maar op diepte wel nog gezond. Projecten zoals 1000corales zijn gericht op de bescherming en het herstel van koralen in Costa Rica. Het water is hier echt glashelder en het is er zo rustig. Dat vraagt om een plonsje.
Even later dobberen we in kristalhelder zeewater onder het toeziend oog van een grote zwarte havik die iets later boven ons hoofd zoeft.
Om de hoek, aan de andere zijde van de Papagayo Peninsula ligt het witte zandstrand Playa Virador waar de zee heel rustgevend kabbelt.
playa cabuyal tot playa huevos
Tot de grens met het Santa Rosa Nationaal park vaar je en niet verder. In de verte zien we de witte Witch’s rock, een populaire plek voor surfers.
Onderweg liggen talrijke strandjes verborgen die moeilijk of niet via het land bereikbaar zijn.
Tijd voor een volgende plons. Zalig. Het is stil rond ons. Op het witte zandstrand van Playa Cabuyal staat een grote reiger stokstijf te loeren naar vis.
We varen langzaam langs de strandjes en scannen de omgeving op dieren. Marcy past het tempo perfect aan zijn passagiers aan. Dat maakt het erg ontspannend. Zowel langs de oevers van Playa Cabuyal als in het glasheldere water bij Playa Marina in Bahia Ana glijden tientallen gouden roggen door het water.
Playa Huevos in Bahia Pochote is een favoriete stop voor de vele bootjes. De grotten en het view point zitten daar uiteraard voor iets tussen.
De hoge cactussen maken het rotsachtige plaatje mooi af.
Pelikanen, vis en roggen
En dan varen we terug naar Bahia Culebra.
Vanop de rotsen overschouwen pelikanen de omgeving en jagen gretig op vis.
Vis die hier massaal in het water ligt te spartelen!
Iets verderop springen duivelsroggen omhoog en glijden dan weer sierlijk door het water. Neen, dit zijn dus geen vinnen van een haai 😉
Ook dolfijnen en walvissen leven in deze baai. De meeste kans om hier walvissen te zien is tussen juli en oktober, in het regenseizoen.
Na 3 uurtjes varen keren we terug naar land.
Strandvertier aan de Gold Coast
Terug op de strandboulevard van Playas del Coco pols ik bij Marcy of bar Bananas waar we 20 jaar geleden oudejaar vierden nog bestaat. Neen, die is weg, maar hij heeft er wel ooit gewerkt en kent onze begeleider van toen. “What a small world” lachen we. Hoe klein zullen we pas ten volle ontdekken in Curubandé op het einde van deze rondreis…
Party en strandplezier gaan in Playas del Coco hand in hand. Duiken, vissen, snorkelen, water tubing, feestjes op een catamaran,… en zoveel meer. Na ons boottochtje zakken we af naar het hippe Café Corazon met vegan snacks.
Voor onze kleine porties betalen we best veel. Ik kan het niet laten om dat gaatje in de maag te vullen met een overheerlijke zoetigheid. Voor een keertje dat ik nog ruimte heb voor een dessert, die kans laat ik niet liggen 🙂
Elke centimeter in de hoofdstraat is gevuld met een winkeltje, een bar of een restaurant, allemaal met tarieven gericht op toeristen. De vrolijke kleuren dragen bij tot een vakantiesfeertje waardoor je al snel vergeet wat je aan het uitgeven bent.
playa ocotal
Onze beach hopping langs de Gold Coast gaat verder richting Playa Ocotal.
Via de barrios – of wijken – van Playas del Coco bereiken we 3 km verder het zwarte strand van Ocotal dat bezaaid ligt met rotsen waartussen je kan snorkelen.
Onder de lage bomen zitten families te genieten van een stranddagje. Toch is dit strand een verademing na Playas del Coco. Het heeft een heel andere sfeer.
We zetten via Ruta 911 dwars door die heuvels koers naar Las Catalinas.
Las Catalinas
Dit artificiële dorp promoot zich als een “new way of living”: gezond, duurzaam en in harmonie met de natuur. Klinkt allemaal mooi maar het doet heel vreemd aan om Italiaanse herenhuizen met stenen trapjes en steegjes in één van de baaien van de Gold Coast aan te treffen.
Vanop uitzichtpunten wordt duidelijk dat Las Catalinas een heel omvangrijk project is. Ook de trails in de omgeving zijn eigendom van het project.
Aan mirador Santa Cruz-Carrillo kan je het Las Catalinas Trail system wandelen (of mountainbiken) na het aanschaffen van een dagpas. De zon is bloedheet. Het is 36 graden. Het is niet moeilijk om te geloven dat planten weldra zullen uitdrogen en de omgeving een dorre woestijn wordt. En dan is er helemaal geen schaduw meer. Wie hier wilt wandelen, beseft beter goed vooraf aan wat men begint…
PLAYA DANTA EN Playa DANTITA
Playa Danta ligt in de baai onder Las Catalinas.
Ons doel is Playa Dantita. Dit kleine afgelegen witte zandstrandje met kalm turquoise water bereik je via het lichtgrijze zandstrand van Playa Danta dat meer volk te verwerken krijgt (vooral in het weekend).
Bij hoogtij raak je er via de rotsen of na 20 minuutjes wandelen via een pad door droog woud. We snakken naar een wandeling, naar wat groen, naar wildlife. En we worden op onze wenken bediend. Al snel klauteren boven ons hoofd enkele brulapen. Een babybrulaapje springt wat onhandig maar toch behendig van tak tot tak de troep achterna. Het is vertederend om zien. En zo leuk om eindelijk nog wat wilde dieren te zien na de vele toeristen!
De schaduwrijke bomen verliezen in het droge seizoen hun blaadjes waardoor je de bloedhete zon moet trotseren. Aan Playa Dantita zomen bomen beschermend het strand af. In zee zelf is het ideaal om te snorkelen.
Het korte trail – af en toe wat klimmen – naar Playa Dantita kan je uitbreiden met een langer trail dat aansluit op het Catalinas trail systeem. We wandelen op de terugweg nog even langs Las Catalinas. Het is geen gated community en ook geen 5* resort. Het is een upmarket laid back beach town zonder verkeer met een bouwstijl die je niet met Costa Rica associeert.
Logeren tussen Playa Hermosa en Playa Danta
Playa pan azucar, playa Prieta en Playa Penca
Vanop een uitzichtpunt zien we Playa Pan Azucar. Dit strand wordt vooral bezocht door hotelgasten van het gelijknamige hotel.
Next: Playa Prieta en ja hoor alweer een Playa Penca. Playa Prieta heeft lichtbruin zand en is afgezoomd door lage bomen. Het water is ideaal om in te zwemmen. Je bereikt dit strand via een steil wegje of je wandelt erheen vanaf het wat drukkere Playa Penca. In het weekend is het ook op Playa Prieta drukker met locals die dan massaal naar het strand afzakken.
Het is kurkdroog in deze regio tijdens het droge seizoen. Het schaarse water gaat naar de resorts die hun tuinen toch een beetje groen willen houden…. Het nijpende tekort aan water wordt elk jaar meer voelbaar en moet massaal aangevoerd worden.
Brulapen aan de Gold Coast
Het zijn niet deze stranden maar de brulapen boven de strandweg die onze aandacht opeisen. Mijn tikker! Een brulaap balanceert tussen elektriciteitskabels. Als je weet dat elektrocutie de nummer 1 killer is van apen… Deze kabel is gelukkig geïsoleerd. Andere kabels niet.
Gelukkig zien we naast de vele kabels wel een veilige apenbrug naar de overkant. Maar toch… Niet alleen de toenemende bebouwing zorgt voor uitdagingen. Het droge klimaat betekent ook dat het goed zoeken is naar blaadjes die hen niet te ziek maken.
Brulapen zijn 100% vegetarisch. Ze eten vooral bladeren. Deze bevatten veel cellulose. Sommige blaadjes bevatten gifstoffen en zijn moeilijk verteerbaar. Brulapen breken cellulose af door fermentatie in de dikke darm. Ze selecteren zorgvuldig jonge bladeren. Bomen produceren meer gifstoffen in hun bladeren als ervan wordt gegeten. Daarom verhuizen brulapen steeds van boom tot boom.
Vanwege de seizoensgebonden beschikbaarheid van bladeren en fruit verandert het dieet het hele jaar door. Bij de start van het natte seizoen eten ze vooral jonge blaadjes en bloemen. In het regenseizoen eten ze meer fruit en volwassen bladeren. Bij de start van het droge seizoen is er een gebrek aan fruit en jonge blaadjes. Ze eten dan vooral volwassen bladeren met meer gifstoffen, wat eveneens resulteert in een hoger sterftecijfer.
POTRERO
Playa Potrero heeft net zoals de meeste stranden aan de Gold Costa zacht zand, weliswaar niet wit maar goudbruin. Ook hier is het water helder en niet ruw. Het rustige vissersdorp Potrero heeft een expat community met high-end villa’s in de heuvels. De lokale gemeenschap leeft rond het voetbaldveld, de kerk en de school.
Het strand van Potrero heeft weinig begroeiing waar je onder kan schuilen als de zon op volle kracht schijnt, wat het grootste deel van de dag is. Het is er wel rustiger dan de meer bekende buur Playa Flamingo.
Playa Flamingo
Neen, geen flamingo’s op dit populaire strand. Bij een bepaalde lichtinval kan je het zand soms lichtroze zien oplichten, waaraan het haar naam dankt. Het is tevens één van de meest bekendste stranden aan de Gold Coast. Je laat er je voeten zakken in fijn wit zand en kijkt uit over helderblauw water. Dit strand ontbreekt een dorpskern en het echte Costa Rica vind je er hoegenaamd niet.
Het landschap langs dit deel van de Gold Coast wordt gebroken door all-inclusive resorts, luxueuze condo’s en villa’s van begoede Tico’s of rijke expats.
We are not impressed…
Laatste etappe van de Gold Coast: zuidwaarts richting Brasilito.
Brasilito
We rijden een low-key dorpje binnen langs het strand. Geen resorts of fancy restaurants hier. Brasilito behoudt haar lokale charme. En dat is meteen ook de reden waarom we hier logeren en niet noordelijker. Het is tevens een ideale uitvalsbasis om een aantal strandjes in de omgeving beter te verkennen.
De houten vakantiehuisjes van Casa Natural liggen op het einde van een straatje omgeven door typisch droog woud. Ons huisje heeft alle comfort en ligt ver genoeg van verkeer of lawaai. We vernemen dat we bij valavond coyotes en stinkdieren kunnen zien. Let’s hope..
Het enige dier dat we zien is een sociale kat die zich goed thuis voelt. Ze komt gezellig mee aan tafel schuiven en ligt netjes voor de schuifdeur van het terras te wachten op een volgende knuffel. ook een bidsprinkhaan komt er eventjes bij zitten.
.
Playa Brasilito
Het lichtbruine zandstrand van Brasilito is bijna 2 km lang. Het geeft je geen wow-gevoel en het wordt ook niet onder de voet gelopen door andere toeristen. Slechts enkele lokale eetgelegenheden, een camping en eenvoudige huisjes zomen de strandweg af.
Locals picknicken bij het strand terwijl toeristen paardrijden of snorkelen. Het strand van Brasilito is wat ons betreft ideaal voor een relax drankje en een sunset diner in een plaatselijke soda.
Op amper 15 minuutjes wandelen van Playa Brasilito kom je aan een strandje dat wel haar horde aan fans heeft.
Playa Conchal
De Gold Coast is vooral bekend om haar witte zandstranden. Playa Conchal springt eruit met haar schelpenstrand. En dat maakt het meteen ook een enorme trekpleister.
Uiteraard vonden ook resorts hun weg naar deze unieke plek. We zijn er niet alleen. En dat is nog een understatement. Het strand van miljoenen kleine schelpjes zit vlak voor de kerstvakantie voller dan anders.
De zon schijnt fel op het heldere water terwijl in de verte onweerswolken zorgen voor een prachtig contrast met zee en strand. Het gouden uur nadert. Bij deze omgeving en sfeer hoort een verse piña colada.
De zee ruist door de miljoenen schelpdiertjes waaruit het strand bestaat terwijl rond ons strandgasten sippen van hun pipas fria, een biertje of iets eten van de BBQ. Op het water varen jetski’s en kayaks. Onder de bomen staan ligzetels en strandstoelen. En toch, deze plek kan het hebben. Hoe gek het ook mag klinken. Even zijn we in de ban van de Gold Coast. Al heb ik een vermoeden dat de piña colada er wel voor iets zal tussen zitten.
Playa Minas
Een zandweg voorbij het dorpje Matapalo brengt ons naar Playa Minas of Playa Zapotillal.
De omgeving is natuurlijk. En dat willen ze hier duidelijk zo nog even houden. Schildpadden en krokodillen leven er aan de riviermonding. Je wandelt over lichtbruin zand waar de zee kalm op aanspoelt. Vanop de heuvel heb je uitzicht op de andere strandjes.
.
Playa Real in Bahia los Piratas
De zoektocht naar afgelegen ongerepte strandjes brengt ons naar een afgelegen baai waar in een kleine grot ooit een schat van piraten zou verborgen geweest zijn.
Het enige gevaar dat hier nog schuilt op het strand zijn geen piraten, maar onschuldig uitziende appeltjes. Appel des doods wordt de boom ook genoemd. Zowat alle onderdelen van de boom zijn giftig, tot zelfs het sap dat uit de appeltjes lekt. Dit kan zorgen voor heftige toxische reacties. Het is dus geen boom om gezellig even in de schaduw onder te relaxen!
We zijn alleen op het strand. Of misschien niet. Sporen van een coyote in het zand wijzen erop dat wildlife dit strand ook best ok vindt.
Hoe zie je het verschil tussen de sporen van een coyote of van een hond? De teentjes staan anders. Vooral aan de voorste tenen zie je duidelijk het verschil. Bij een coyote staan deze dicht bij elkaar eerder naar elkaar gericht. Bij een hond zit er evenveel ruimte tussen de tenen met nagels die naar buiten toe wijzen. Sowieso: als je nagels ziet in de afdruk gaat het steeds om een hond of wolf. Katachtigen trekken hun nagels in. Een pootafdruk van een poema, ocelot of jaguar zal dus nooit nageltjes vertonen.
Vanop Playa Real zien we in de verte het afgelegen strandje Playa Nombre de Jesus. Intussen zakt de zon gestaag achter de lage bomen terwijl een ekstergaai van zich laat horen.
Playa Ventanas
Na 2 nachten in Natura Lodge in Brasilito gaat de beach hopping verder. Het eerstvolgende strand, 15 km verder, is Playa Ventanas. En daar heeft Costa Rica er ook weer meerdere van. Het heeft weinig weg van het Playa Ventanas in de Uvita. Het trekt eerder wat op Playa Tortuga: met schildpadden en krokodillen maar zonder ara’s.
Je bereikt Playa Ventanas langs een hobbelig wegje dat in het regenseizoen in een modderpoel verandert. Het geelbruine halve maanvormige strand wordt afgezoomd door grotten in zee. Als je de heuvel over wandelt, kom je aan het afgelegen Playa Carbon waar je tussen de rotsen getijdepoelen vindt.
Wie het hobbelwegje niet wilt rijden, kan vanuit Playa Grande langs Dante’s Rock een strandwandeling maken tot Playa Ventanas. Aangezien deze stranden deel uitmaken van het Marino Las Baulas Nationaal Park, sluiten ze om 18 uur voor bezoekers. Het zijn namelijk broedplaatsen voor zeeschildpadden, vooral voor lederschildpadden.
Marino Las Baulas nationaal Park
Er is voldoende parking voorzien bij de hoofdingang van Playa Grande. Je betaalt circa 2000 colones aan de parkingwachter. Let er altijd goed op dat je niets in de wagen laat liggen!
Via de Rio Matapalo vaarden we 20 jaar geleden onder een gitzwarte hemel vanuit Tamarindo onder begeleiding van een gids naar Playa Grande. We zagen er lederschildpadden eieren leggen.
Het strand ligt er overdag verlaten bij op kapot gepikte eieren na. Het aantal schildpadden dat hier eieren komt leggen, is helaas afgenomen.
De eieren die gelegd worden, vallen vaak ten prooi aan aasgieren: zowel crested caracaras, gieren als menselijke stropers liggen hier op de loer. De beste periode om de schildpadden aan land te zien komen, is tussen oktober en februari met de piektijd in december en januari.
In het Ostional Wildlife Refuge bij Nosara heb je meer kans. Op het juiste moment kan je er zelfs een arribada meemaken. Tijdens die massale opkomst van duizenden schildpadden kleurt het strand zwart aan flippers en schilden.
Tamarindo
In en uit dat is ons plan. De ambitie om langer dan nodig op deze toeristische hot spot te blijven ontbreekt. Een verschroeiende zon brandt boven een landschap waar je de natuur voor je ogen ziet uitdrogen. Bomen verliezen blaadjes, gras en struiken verliezen kleur.
Tamarindo is de voorbije 20 jaar geëxplodeerd tot één van de meest populaire bestemmingen in Guanacaste. Het is een party place waar strandliefhebbers zonnen, surfen en ’s nachts feesten. Aan all-inclusives is hier geen tekort.
Tamarindo is vooral in trek bij Amerikanen die vervolgens uren in een busje zitten om daguitstappen te doen naar andere hot spots. Het echte Costa Rica proef je hier niet ook al zullen strandliefhebbers die ligzetels en entertainment waarderen hier wel hun hartje ophalen. Aan souvenirwinkeltjes en exclusieve (veel te dure) boetiekjes is hier geen tekort.
Wanneer wel of niet naar Tamarindo?
Tijdens de droge maanden van november tot april is het hier ontzettend druk. Je zal een ruim aanbod aan avondvertier hebben, maar boek je logement tijdig. De prijzen zijn hier hoger tijdens deze maanden. De leukste adresjes zijn door Amerikaanse toeristen die vaak terugkeren naar deze populaire bestemming aan de Gold Coast vaak goed vooraf geboekt.
Tamarindo in het regenseizoen is aangenamer voor wie het niet zo heeft op volle stranden en feestjes. Het is hier dan veel rustiger met een gemoedelijkere vibe. Je hebt nog steeds een strand met de nodige dosis vakantiesfeer maar de overweldigende drukte ontbreekt. Mei en juni zijn vaak nog droog met soms heftige buien tijdens de overgang naar het regenseizoen. In juli en augustus heb je hier nog steeds veel zon overdag met soms heel welkome wolken. Als het regent is dat in de late namiddag of avond. De omgeving is alleszins veel mooier groen dan tijdens de droge maanden. In september en oktober regen het hier vaker. Vanaf november wordt het alweer veel drukker.
Rustzoekers reizen hier enkel heen tijdens het regenseizoen. Wordt het overdag te heet op het strand? Wandel dan zeker even in de kleine zandsteegjes aan het zuidelijkste deel van het strand. De terrasjes onder de bomen bij het strand komen hier ’s avonds tot leven.
Eten in Tamarindo
Vegan lekkers. Aangezien in eigen regio bij de golf van Nicoya vegan traktaties niet echt aanwezig zijn, is Tamarindo een uitstapje geworden waarbij vooral lekker eten op de planning staat. Ook de organische zero waste shop nodigt steeds uit om wat voorraad in te slaan ook al zijn de prijzen hier echt exuberant hoog.
In de food market Mercadito kan je terecht voor de internationale keuken. Ook hier zijn vegan opties mogelijk, al moet je daar wel even naar vragen.
Logeersuggesties
Logement vind je in elke prijsklasse maar besef dat de tarieven hier hoog zijn en de leukste en meest betaalbare heel snel volgeboekt.
TIP
Reis je tijdens de droge maanden? Wacht niet te lang en boek meteen iets met gratis annuleren via Booking van zodra je de vlucht hebt geboekt.
Wat doen in Tamarindo?
Dit kustdorp heeft aan activiteiten en excursies geen gebrek. Op het strand kan je deelnemen aan beach volley of je opteert voor wateractiviteit. Surfen staat hier beslist met stip op nummer 1.
Playa Langosta tot NOsara
Net als het toeristische Jaco heeft ook Tamarindo een rustiger broertje. Playa Langosta ligt 2 km verder. Accommodatie is kleinschaliger en de sfeer op het lange lichtbruine zandstrand is rustiger. Ook hier zwelt de zee aan tot surfgolven. Op dit strand kwamen we 20 jaar geleden bodyboarden. Getijdepoelen tussen rotsen en een uitgestrekte zandvlakte lenen zich ideaal voor strandwandelingen. Let op: ook hier wordt het in het weekend en tijdens de paas-en kerstvakantie druk. We rijden verder zuidwaarts langs de Ruta 160, momenteel nog een grindweg.
De stranden voorbij Playa Langosta zijn vergelijkbaar. Lage kromme bomen langs uitgestrekte zandstranden aan een zee met getijdepoelen met flinke surfgolven in Playa Avellanas. Het zuidelijkste deel van de Gold Coast is ongerepter met minder voorzieningen. Het landschap is er vlak op wat droogwoud na. De Ruta 160 passeert rakelings langs Playa Lagarto en Playa Pitahaya voor we verder koers zetten naar Nosara.
The Gold Coast: het verdict
Paradijselijke stranden en turquoise zee. Zo wordt de Gold Coast in reisbrochures en reisblogs omschreven. Maar is dat ook zo? Wat betekent paradijselijk voor jou?
De Gold Coast heeft ruim voldoende stranden voor wie het comfort van thuis niet wilt missen en graag vertier in de buurt heeft. Maar hoe zit het met de natuurliefhebbers die weg van de massa willen en die niet bang zijn om in 4×4 te schakelen? De reiziger die liever natuurlijke encounters heeft dan vele andere toeristen rond hen. Dat brengt ons aan het andere eind van het spectrum: de verborgen juweeltjes. Je zal waarschijnlijk de bandenspanning moeten controleren of zelf het water op moeten om ze te bereiken. En ja, ze zijn het waard!
Hoe lang deze verborgen strandjes nog ongerept blijven is maar de vraag. Het steeds verder oprukkende real estate development is een gulzig monster dat niet te stoppen lijkt.
Welke ongerepte strandjes zijn onze favorieten in Guanacaste?
- In het uiterste noorden bij El Jobo: Playa Rajadita en Playa Junquillal
- Playa Cabuyal (bereikbaar via een boottochtje of via de Ruta 253)
- Playa Dantita (bereikbaar via rotsen bij laagtij of via een wandelpad over een heuvel)
- Afgelegen Playa Calzón de Pobre (via privéterrein op een schiereiland of via een bootje)
- Playa Conchal (via het strand van Brasilito). Dit strand is wel toeristisch maar speciaal.
Zonuren en blauwe hemels heb je hier meer dan voldoende, maar dat heeft ook een prijs. We missen vooral weelderig groen aan de Gold Coast. In februari is het hier al helemaal dor en behoorlijk kaal. Als veel zon, hete temperaturen, een fijn zandstrand, een kalm zeetje (vooral in het noordelijke deel) en terrasjes het enige is wat je nodig hebt, heb je aan deze regio een vette kluif. Wil je er toch graag heen maar de drukte mijden? Bezoek de Gold Coast tijdens het regenseizoen.
wat neem je mee?
- waterschoenen om over de rotsen te kunnen wandelen bij laagtij. Let op met de getijden want niet alle baaien zijn via het land bereikbaar.
- een waterdichte hoes voor de gsm of een onderwatercameraatje
- een hervulbare drinkfles als je naar afgelegen strandjes afzakt
- bescherming tegen de felle zon: zomerhoed en zonnecrème met hoge factor
- gezond verstand: laat geen spullen in de wagen en neem niets waardevols mee naar het strand!
naar welke Stranden trek je?
- Klik op de interactieve kaart op strandjes waar je meer informatie over wenst.
- Meer over de strandjes ten noorden van het Santa Rosa Nationaal park in El Jobo en La Cruz.
- De stranden ten zuiden van de Gold Coast verkennen we vanuit Nosara waar natuur en dieren meer op de voorgrond treden. Nog zuidelijker brengt je tot in Samara en verder naar Santa Teresa.
In dit bericht staan alle bestemmingen in Guanacaste, ook die in het binnenland voor als je even weg wilt van de kust:
Alternatieven voor de Gold Coast
Ben je onderweg vanuit La Cruz, Santa Rosa Nationaal Park of Rincón de la Vieja en wil je de Gold Coast mijden? Opteer dan voor stranden op het Nicoya Schiereiland zoals Nosara of Samara of trek nog zuidelijker waar het weelderiger is en je voorlopig minder toeristen ziet. Santa Teresa is hierop de grote uitzondering. Rust zal je hier minder vinden. Surfgolven en vertier daarentegen meer dan voldoende.
Let wel op: de weg vanuit Samara naar het uiterste zuiden van het Nicoya Schiereiland is een avontuur en in het regenseizoen niet mogelijk langs de kust. We staken de Rio Ario (de grens tussen Guanacaste en Puntarenas) enkele keren over. Half december onderweg naar Santa Teresa was het al indrukwekkend. Een andere keer was het eind december niet zozeer snorkelen met de wagen maar bijna drijven!
Voor natuurliefhebbers is de omgeving van Cabuya bij het Cabo Blanco Nationaal Park en het kleurrijke Montezuma in combinatie met helderblauwe zee en witte stranden beslist een aanrader. Een echt paradijselijk strandje vind je in Curu Wildlife Refuge. Playa Quesera vraagt meer moeite om er te geraken, maar geeft je wel een weg van de wereld gevoel.
Ben je net als wij meer fan van het mysterieuze dichtbegroeide regenwoud dat tot aan de zee reikt en groen blijft in plaats van het dorre droog woud in Guanacaste? Dan trek je beter naar de Dominical, Drake Bay of de regio rond Puerto Viejo aan de Caraïbische kust.
Laatste versie: 10 oktober 2024
Meer informatie
- Reisvoorbereiding rondreis Costa Rica
- Waar naartoe in Costa Rica? Kijk op de interactieve kaart
- Wanneer is voor jou de beste reisperiode?
- Voorbeeldrondreis 2 tot 3 weken “natuur en wildlife”
- Standaard reisroutes: start hier
- Wat neem je mee naar Costa Rica?
- Logeertips: 30 unieke adresjes
- De 20 mooiste watervallen
- De nationale parken van Costa Rica
- Alles over autohuur en rijden in Costa Rica
- Alle nuttige links voor jouw reisplanning
.
Ook zo gefascineerd door wonderlijke natuur en wildlife? Volg Under The Trees op Instagram.
* Boek of koop je iets (tijdens de browsersessie) na het klikken op een link van Booking.com of Bol.com? Dank je! Dit kost jou helemaal niets extra. Het helpt wel om alle informatie op deze blog te onderhouden en gratis te kunnen blijven aanbieden.