Er zijn een aantal routes van Samara naar Santa Teresa. Deze zijn niet op elk moment te rijden en ook niet allemaal legaal. Hoe bereik je de stranden van Santa Teresa als je uit het noorden komt?
Bespaar op transport
TIP: Boek je transport van zodra mogelijk. Tarieven stijgen als de beschikbaarheid mindert!
- Boek bij het meest betrouwbare autoverhuurbedrijf Adobe Rent a car. Krijg automatisch 10% korting verrekend via deze link. Wijzigingen en gratis annuleren is mogelijk tot 72u vooraf.
- Check ook bij Sunny Cars voor de all inclusive formule, eveneens met gratis annuleren optie.
- Beperkt budget? Vergelijk via deze link de beste deals voor een huurauto.
- Ga op avontuur met een 4×4 met rooftop tent van Nomad America en krijg 10% korting met deze code: UNDERTHETREES
- Boek tijdig jouw shuttle.
Naar Santa Teresa
- Boek een shuttle naar Santa Teresa.
- Neem de ferry van Puntarenas naar Paquera.
- Rij verder zuidwaarts na een verblijf in Mal País of Montezuma of na een bezoek aan het Curu Wildlife Reserve, Isla Tortuga of het Karen Mogensen Reserve.
- Neem de Ruta 21 en 150 richting Santa Cruz en Nicoya.
- Rij vanuit de Gold Coast via Nosara en Samara en Punta Islita verder zuidwaarts naar Santa Teresa maar hou rekening met de rivieroversteek aan de Río Ario. Deze is tijdens het regenseizoen niet mogelijk!
Een overzicht van alle bestemmingen in de Nicoya Peninsula in:
Hoe rij je van Samara naar santa Teresa?
Welke route neem je zeker niet?
Hoe rij je vanuit Samara of Punta Islita naar Santa Teresa? Ik pols na het ontbijt bij de locals. “Fastest way is by beach” zegt een jonge Tico vastberaden. Op een uurtje sta je in Manzanillo en dan gewoon de kustweg verder naar Santa Teresa. Ik kijk verbaasd op. “But Caletas Ario Wildlife refuge is a beach where turtles lay their eggs”. “Everybody does it” lacht hij mijn bezorgdheid weg. Euh.. ok. Dat gaan we dus niet doen.
Het is bij wet verboden om in Costa Rica op een strand te rijden. Autoverhuurbedrijven komen ook niet tussen bij schade als je over het strand rijdt. Maar het belangrijkste van al. Het is gewoon onverantwoord om een beschermde plek zo waardevol voor de schildpadden te verstoren en met de wagen nesten te vernielen.
Route 1 is dus een no-go als je ook maar enig respect voor natuur en wildlife hebt.
Welke routes dan wel?
.
Optie 2: de volgende snelste route via Betel is wel legaal en vernielt geen nesten van schildpadden. Alleen moet je via deze route 3 rivieren oversteken waaronder de brede Rio Bongo. Deze rivier is enkel van januari tot april met een 4×4 berijdbaar. Het is half december. Het droge seizoen is pas gestart. Niemand kan ons duidelijk zeggen of het water nog tot de heup of hoger staat. En of je er al met de wagen door kan.
Optie 3: de Rio Frio route. Deze route gaat via een stoffige dirt road iets meer landinwaarts. Je moet met de wagen door 5 rivieren waarvan slechts 1 bredere rivier, de Rio Arío. Deze zou ook bij de start van het droge seizoen in december ‘normaal’ moeten lukken.
Optie 4: de gemakkelijkste. Je rijdt terug naar Nicoya via de Ruta 150. Je neemt daar de Ruta 21 naar Naranjo en van daaruit volg je de Ruta 160. Dit is de noordelijke kustroute van de Nicoya Peninsula en mooi geasfalteerd. Zo’n lange saaie omweg lijkt ons maar zonde.
We zijn niet vies van wat avontuur en verkiezen optie 3 door landelijk Costa Rica met meerdere rivieroversteken.
Rivieroversteken
We rijden op een grindweg langs Bejuco en Coyote. Let op dat je in Coyote niet de pijl ‘Cobana 33 km’ volgt want dat is de route via Betel (optie 2) die enkel in het droge seizoen mogelijk is. En dan begint het tellen van de vele rivieroversteken.
Het wegdek is rood en stoffig. Een enkele auto passeert ons en laat een lange stofwolk achter zich. De raampjes gaan dicht en we zien even geen steek meer. Een moedige motard rijdt met een mondmasker en stofbril langs ons voorbij. We kunnen ons amper inbeelden wat het hier over 4 maanden moet zijn. Onze witte huurwagen kleurt intussen roodbruin. Tot we in enkele rivieren rijden en het er terug afspoelt.
Voor ons doemt de stalen brug over de Rio Bongo op. We reden 1,5 uur op 50 km. Het is nog 21 km tot Manzanillo.
Ik ben gestopt met het tellen van rivieroversteken. Het zijn er gewoon te veel. Tot nu toe viel de diepte van het water goed mee hoewel de oversteek wel steeds groter wordt.
Bij elke rivier stap ik eerst te voet door het water op zoek naar de diepere stukken. Bij zo’n controle hoor ik plots het bekende junglegeluid van de brulapen. Ze hangen pal boven mijn hoofd in een grote boom die over de rivier hangt. Het alfamannetje houdt me nauwlettend in de gaten. Dit is duidelijk hun territorium. Ik stap glimlachend terug de auto in. Die junglesupporters geven echt een extra leuke dimensie aan het rondreizen in Costa Rica.
Reddingsactie in de Rio Ario
En dan komen we aan de Río Ario. We zien aan de overkant geen weg. 10 meter links van ons zit een auto met zijn achterste in het water gezakt. Een Franse dame komt ons wanhopig door het water tegemoet. Ze zitten al een uur vast. Het body board dat ze gebruikten om grip te krijgen op de bodem vol keien is uiteraard gebroken. De man kijkt hoopvol naar Tom voor hulp. Op dat moment stopt een heel eind verder aan de overkant een andere auto met een koppel uit Duitsland. De mannen gaan aan de slag om de keien vanonder de wielen te krijgen. Het water staat intussen tot aan de zetel van de chauffeur.
De jungle heeft ook deze keer haar supporters voorzien. Tienduizenden cicaden tsjirpen een dramatisch achtergrondgeluid. Terwijl ik met mijn flipflops in het warme rivierwater stap, geniet ik van de omgeving en neem foto’s van de reddingsactie. De Fransman start de wagen die wordt geduwd tot hij volledig uit de rivier is gereden. De Duitse chauffeur weet intussen dat een schuine oversteek geen goed plan was en volgt verstandig het minst diepe spoor langs de oever.
Ook Tom staat klaar om de oversteek te maken. Hij geeft op het laatste en diepste stuk nog wat gas bij zodat de snorkelende 4×4 met hoog opspattende golven de overkant bereikt.
.
Na het uitwisselen van e-mailadressen om de foto’s van het avontuur in de rivier te bezorgen, klaart het gezicht van de Française eindelijk terug op. Iedereen hervat opgelucht de tocht.
Tijdens ons volgende verblijf in San Ramon de Rio Blanco waar we het prachtige Karen Mogensen Reserve bezoeken, stond de rivier eind december nog hoger! Op een gegeven moment leek het alsof we geen contact meer met de bodem hadden en we een klein stukje dreven…
Let dus goed op voor je deze rivier doorkruist. Je bent niet verzekerd bij waterschade.
MANZANILLO bij Santa Teresa
We zijn bijna in Manzanillo. Veel keus heb je hier niet om te logeren of te eten. Behalve een restaurant met zwembad (1 km voor je het strand bereikt) is er nog een soda aan het strand maar deze is net vandaag gesloten. Manzanillo is piepklein en ligt er verlaten bij. We zien aan de rechterkant van de weg een bord met de duidelijke mededeling om NIET op het strand te rijden richting Samara én dat er geen hulp meer wordt geboden aan wie zich vastrijdt. Langs deze kant waarschuwt men dus wel voor de no-go route via Caletas Ario Wildlife refuge.
Sporen op het strand tonen helaas een ander verhaal. Wij slaan linksaf naar de ruwe grindweg die rakelings een ongerept strand volgt naar Santa Teresa.
De Stille Oceaan klotst hier vredig tussen de rotsen en poelen met warm zeewater. De enige sporen die we hier zien, zijn onze eigen voetsporen.
Logeren in Santa Teresa
We zijn onderweg naar een kustdorpje dat niet meer onbekend is. Logement is hier de laatste jaren duurder en duurder geworden.
TIP
Boek zo snel mogelijk een adresje met gratis annuleren want beschikbaarheid tijdens het droge seizoen en in de weekends tijdens het regenseizoen is vaak problematisch!
Playa Hermosa
Enkele kilometers voor Santa Teresa passeren we Playa Hermosa, een strand dat haar naam niet heeft gestolen. Palmbomen en amandelbomen voorzien je op dit mooie strand van voldoende schaduw. Door de kleine golven en geen rotsen onder water kan je hier perfect zwemmen. Het strand is ook populair bij beginnende surfers.
Let wel op voor onderstromingen aan het noordelijkste deel. Dit strand wordt steeds populairder. Je zal het vermoedelijk niet altijd voor jezelf hebben.
Er is een Playa Hermosa aan de Gold Coast van Guanacaste, eentje in de Central Pacific bij Jaco en nog eentje tussen Dominical en Uvita. Ze hergebruiken in Costa Rica heel graag namen voor dorpen en stranden. Kijk daarom altijd heel goed op de kaart en dubbelcheck of je wel naar de juiste bestemming aan het rijden bent.
PLAYA SANTA TERESA
Intussen slaat het hongergevoel toe. We zijn al veel langer onderweg dan gepland door de reddingsactie in de Río Ario. Vlak voor we Santa Teresa binnenrijden zie ik bij taverne Osa een bord met reclame voor Vegan Burgers. Klinkt goed!
Sinds Covid-19 schoten de nieuwe bouwconstructies in dit toeristische badplaatsje als paddenstoelen uit de grond. Via zijstraatjes van de hoofdstraat kon je vlot tot het strand wandelen, maar dat wordt steeds minder door nieuwe hotels die deze straatje inpalmen.
Onderweg passeren we een paard met een kokosnoot. Het zwiert ermee rond, krijgt het uiteraard niet open en laat het ding vallen om rustig verder te wandelen langs een straat vol 4×4 wagens.
Het is niet zo ongewoon om vee, paarden of honden los op de weg te zien lopen. Matig dus steeds je snelheid als je in Costa Rica rijdt.
PLAYA CARMEN
Het drukste strand van Santa Teresa ligt parallel met de winkelstraat waar je ook banken en geldautomaten vindt. Let wel goed op tijdens een stranddagje. Zwemmen in zee is hier niet aangewezen omwille van de golven en onderstromen. Neem zeker ook niet te veel mee als je naar het strand gaat. Diefstal komt hier vaak voor, ook als je de spullen slechts heel even onbewaakt achterlaat. Een gewaarschuwd mens is er 2 waard.
Vlak voor zonsondergang zakken surfers naar het strand af om de avondgolven te trotseren. Of ze zitten op het strand, maken een kampvuur en wachten op de zon die langs deze kust echt wel mooi in zee ondergaat.
Op het strandterras van de Banana Beach bar graaf ik mijn voeten in het warme zand en zak onderuit met een piña colada onder de palmbomen en zicht op een spectaculaire zonsondergang. Pura vida.
Wie wilt feesten, heeft in Santa Teresa voldoende keuze. Het is echter niet aan ons besteed. Wij rijden door het rustigere Mal País, wat ons veel beter bevalt.
VAKANTIEDORP IN VOLLE ONTWIKKELING
Santa Teresa: you love it or you hate it. De meningen zijn erg verdeeld.
Na de verlaten wegen en het laid-back gevoel in eigen regio is het steeds schrikken als we in de hoofdstraat van Santa Teresa rijden. Dit surfdorpje is sinds de jaren ‘90 mee op de kar van de commercialisering gesprongen. Amerikanen en Europeanen die destijds dit mekka voor surfers ontdekten, stampten steeds meer bedrijfjes uit de grond om de vele surfers op hun wenken te bedienen.
Bars en restaurantjes langs de 5 kilometerslange straat die parallel loopt met de kustlijn zitten goed vol. Quads met toeristen rijden af en aan. Het is er wat ons betreft druk en luid!
De hoofdweg is een aaneenschakeling van restaurantjes, surfshops en enkele boetiekjes. De hoeveelheid en drukte is sinds 2020 alleen nog maar toegenomen. In 2023 zien we alweer een heel aantal nieuwe zaken. Als we hier in de buurt zijn gaan we steeds voor een heerlijke vegan snack bij The Bakery, destijds opgericht door een Belg. Hoe kan het ook anders? Je kan er terecht voor lekker gebak, de smeuïgste cappuccino’s en gezonde verse smoothies.
SURFEN IN SANTA TERESA
Ondanks de beperkte omvang van het dorp heeft Santa Teresa zich wel op de kaart gezet als wereldklasse plek om te surfen. De constante aanwezigheid van off-shore winden zorgt voor rollende golven in alle maten. De golven zijn het hele jaar door ideaal maar in het groene seizoen van mei tot september wagen enkel de getrainde surfers zich eraan.
Kleinschalige hotelletjes zoals Blue Surf Sanctuary en Mal País Surf Camp bieden logement met surflessen aan.
Ben je niet van plan te surfen? Geen probleem. Ook hier vind je voldoende activiteiten zoals yoga, zip-lining, SUP (stand-up paddleboarding) en paardrijden om je dagen te vullen in een paradijselijke omgeving.
verder vanuit Santa Teresa
- Verken de zuidhoek van het schiereiland: logeer in rustig Mal País, bezoek het Cabo Blanco Natuurreservaat in Cabuya of geniet van natuur en witte stranden in Montezuma.
- Wandel de trails van Curu Wildlife Reserve of neem het bootje naar Isla Tortuga.
- Neem de ferry van Paquera naar het vasteland.
- Reis je noordwaarts naar Samara, Nosara of de stranden van de Gold Coast? Hou rekening met de rivieroversteek aan de Río Ario. Deze is tijdens het regenseizoen niet mogelijk.
- Op zoek naar een authentiek dorpje en ruige natuur? Rij de Ruta 162 naar San Ramon de Rio Blanco en bezoek het Karen Mogensen Reserve.
Een overzicht van alle bestemmingen in de Nicoya Peninsula in:
Laatste versie: 15 september 2024
Meer informatie
- Reisvoorbereiding rondreis Costa Rica
- Alle nuttige links voor jouw reisplanning
- Waar naartoe in Costa Rica? Kijk op de interactieve kaart
- Maand per maand bekeken: wanneer is voor jou de beste reisperiode?
- Voorbeeldrondreis 2 tot 3 weken “natuur en wildlife”
- Standaard reisroutes: start hier
- Wat neem je mee naar Costa Rica?
- Logeertips: 30 unieke adresjes
- De 20 mooiste watervallen
- Alle nationale parken van Costa Rica
- Alles over autohuur en met de auto rijden in Costa Rica
.
Ook zo gefascineerd door wonderlijke natuur en wildlife? Volg Under The Trees op Instagram.
* Boek of koop je iets (tijdens de browsersessie) na het klikken op een link van Booking.com of Bol.com? Dank je! Dit kost jou helemaal niets extra. Het helpt wel om alle informatie op deze blog te onderhouden en gratis te kunnen blijven aanbieden.