Een roadtrip vanuit het noordoosten van Australië brengt je in tropisch Queensland langs het oudste regenwoud, het grootste koraalrif, de grootste concentratie koala’s en het witste zand ter wereld.
- Van de rode outback naar tropisch Queensland
- Duiken in het Great Barrier Reef
- Daintree Rainforest en Cape Tribulation
- Road trip Cairns tot Sydney
- Tablelands en Curtain Fig National Park
- Mission beach
- Magnetic Island
- Whitsunday Islands: witste strand ter wereld
- Snorkelen bij Hook Island
- Vogelbekdieren en vleerhonden
van het rode hart naar tropisch queensland
Na een road trip vanuit het Northern Territory naar het snikhete rode centrum van Australië, landen we in Cairns in Tropisch Queensland. De stad ligt in het Noorden aan de Oostkust en kent het hele jaar door hoge temperaturen. Inwoners of bezoekers kunnen afkoelen aan de Esplanade in het openbaar zwembad dat mooi overgaat in zee. Die zee is namelijk niet zo veilig om in te zwemmen omwille van de dodelijke box jellyfish.
Cairns leeft van excursies naar het Great Barrier Reef. Je hebt er meer dan voldoende keuze om te overnachten. Wij zakken echter af naar Clifton Beach ten noorden van Cairns waar het rustiger is. We logeren er in de superleuke South Pacific B&B.
naar HET GREAT BARRIER REEF
Het grootste koraalrif ter wereld strekt zich uit over meer dan 2000 km langs de oostkust tot aan Fraser Island. Het herbergt circa 1500 soorten vis en ruim 400 soorten koraal. Sinds 1981 is het werelderfgoed. We varen met het Cairns Dive Center circa 1,5 u richting het Outer reef.
De tropisch begroeide kustlijn en een witte streep strand worden kleiner en het diepblauw van de zee rond ons neemt toe. Aan het Thetford Reef snorkel je een andere wereld in. En niet enkel visueel. De stilte is overweldigend. Ik kan niet vatten hoe mooi en vol leven dit kleurrijke rif is.
Het rif verloor de voorbije jaren op veel plaatsen haar intense kleuren en verbleekt steeds meer door opwarming van het zeewater. Het aantal babykoralen is hier met 89% gedaald na massale verbleking in 2016 en 2017.
Koralen die de verbleking hebben overleefd, zijn volgens wetenschappers resistenter tegen de opwarming van het zeewater, een klein positief signaal voor het bedreigde ecosysteem. Wij genieten alleszins nog van het koraalrif in haar volle glorie. Het zou echter onvergetelijk worden op alle vlakken…
duiken in het great barrier reef
Na een eerste duikpoging in Costa Rica in zeer woeste zee, was ik het claustrofobische gevoel om in een donker gat omlaag te gaan nog niet vergeten. De instructeur stelt me gerust met een overtuigde ‘no worries, great visibility’. Dus ik waag de plons. OMG, en of het de moeite waard is! We passen de luchtdruk om de halve meter aan…
De rijke wereld aan koralen en zeeleven is overweldigend. Ik kijk mijn ogen uit terwijl we dieper en dieper omlaag zakken. Tijdens het duiken in deze unieke onderwaterwereld, laat de instructeur met tekens weten wat we wel en niet mogen aanraken.
bijna verdronken
En dan komen we aan een giant clam (een doopvontoester). De instructeur doet teken ‘you can touch it’. Mijn hand zakt weg in de paarse fluweelachtige glibberige massa. Ik schiet in de lach!
15 m onder water schaterlachen met een mondstuk… Niet echt een puik plan. Ik krijg een grote guts zeewater binnen en verlies mijn mondstuk. Lucht! Ik wil naar boven. De instructeur trekt me omlaag. Door de druk onder water is het geen optie om even zuurstof te gaan happen. Alsof je dat op zo’n moment beseft. Mijn instinct schreeuwt om zuurstof terwijl de lesgever worstelt om me het mondstuk terug te geven en zoekt heel overtuigend oogcontact.
Uitpuffen. Ik moet het water uitpuffen in mijn mondstuk, gebaart de instructeur. Het besef komt dat ik beter luister en meteen krijg ik extra zuurstof binnen! Echt waar. Was het niet door de professionele doortastendheid en de koelbloedigheid van de instructeur was ik verdronken in het Great Barrier Reef. Intussen heb ik door dat zo’n mondstuk best vernuftig in elkaar zit. Ik kan terug ademhalen. We duiken vrolijk verder in een onderwaterwereld die ik nooit zal vergeten. Gigantische vissen in alle mogelijke kleuren zwemmen langs ons heen.
onderwaterwereld
Ook Nemo en zijn vriendjes zijn van de partij. De foto’s die we onderwater nemen, komen no way in de buurt van hoe prachtig het koraalrif is. Daarom gebruik ik er even van een gratis fotobank want zo zagen we het echt wel.
We snorkelen nog even boven het rif. De stilte is nog overweldigender dan tijdens het duiken. Geen zuurstofbubbels tijdens het snorkelen maar een muisstil en vredig tafereeltje waar je even deel mag van zijn.
Onderweg naar het vasteland geniet ik op het dek met een versgebakken stuk speculaascake van deze onvergetelijke ervaring. En oh boy, ik leef nog 🙂
Daintree Rainforest en Cape Tribulation
Na de stilte in het Great Barrier reef is het wennen aan de drukte in Cairns. De nabijheid van Azië weerspiegelt zich in het culinaire aanbod in de vele restaurantjes die druk bezocht worden. Na de adrenaline rush van het duiken, zijn we niet van plan het rustiger aan te doen. Er is hier zoveel te zien en te beleven in het uiterste noorden van Tropisch Queensland. Ik sta te popelen om het weelderige Daintree Rainforest en Cape Tribulation te verkennen.
Dit world heritage regenwoud verdient haar status als grootste regenwoud in Australië en oudste regenwoud ter wereld. De Dividing Range houdt het vocht van de zee tegen waardoor dit tropische regenwoud een weelderig biotoop is.
Billy Tea Bush safaris verzorgt er uitstappen in een 4×4 voor kleine groepen met focus op Natuur & Wildlife. Our cup of tea!
We oriënteren ons tijdens de rit op de kaart van dit nationaal park.
De safari start langs het witte strand van Palm Cove naar Port Douglas. Via Mossman komen we aan de Daintree Rivier waar we een half uurtje pauzeren voor morning tea, koffie en koekjes. Het regenwoud zoemt luid als we het bootje instappen om langs de mangrove te varen. Ook deze gids brengt de informatie no nonsense en doorspekt met de typische slagzin in Queensland: ‘no worries, no dramas, all righty’.
We spotten krokodillen, ijsvogels en een schattige hoekkopagame of forest dragon. De tocht zet zich verder met de jeep via Coopers Creek naar Cape Tribulation.
dierenopvangcentrum EN EMMAGEN CREEK
In een kleinschalig dierenopvangcentrum worden gekwetste en gehandicapte kangoeroe’s verzorgd. We ontmoeten er Missy, een ‘blinde’ kangoeroe die dankzij een ingreep terug beter zicht heeft. Ook Mindy, een aangereden moederkangoeroe met verlamde voorpoten en een jong in haar buidel komt dichterbij. Dieren die omwille van hun handicap niet meer in het wild kunnen overleven, krijgen er een blijvende thuis.
De wilde dieren die na revalidatie in orde zijn, krijgen hun vrijheid terug.
Via het 4×4 Bloomfield Track trekken we na een deugddoende lunch door het spectaculaire regenwoud naar de ongerepte Emmagen Creek. In het glasheldere water nemen we een verkoelende duik. Terwijl ik intens geniet van de weelderige jungle, wordt op een vuurtje traditionele kruidige bush tea klaargemaakt. Het bush bread en het zeer gevarieerde en voor mij nog onbekende tropisch fruit smaakt overheerlijk in deze paradijselijke omgeving.
Een blue morpho fladdert voorbij. Uiteraard ben ik weer te laat om deze op foto vast te leggen, maar ooit…
plankenpad in regenwoud
Op circa 2 meter hoogte wandelen we door het regenwoud van tropisch Queensland. Onder en boven ons horen we geluiden en geritsel. Het is hier niet moeilijk om beauty & peace te vinden. De jungle wemelt van unieke inheemse fauna en flora.
Tot de meest opmerkelijke fauna in tropisch Queensland behoort de zeldzame en met uitsterven bedreigde kasuaris. We scannen de omgeving voor de gevaarlijkste vogel ter wereld die afhankelijk is van pruimen van een boom wiens zaden enkel groeien na verteerd te zijn door de prehistorische kasuaris.
Een ontmoeting met deze kolos is niet zonder gevaar. Ze kunnen gemeen hard stoten met kans op fatale afloop, maar schuwen zoveel mogelijk contact met mensen. Langs de weg zien we borden die aangeven dat ze helaas vaak overreden worden op een weg die dwars door hun territorium loopt.
Aan de Alexandra look-out zie je een machtig vergezicht op twee World Heritage sites die elkaar ontmoeten. Het diepgroene regenwoud en de riviermonding van de Daintree rivier sluiten naadloos aan op het diepblauw van de koraalzee.
Op de terugweg zakken we af naar een paradijselijk strand met wit zand en wuivende palmbomen. Hoe uitnodigend het water er ook uitziet, het is momenteel geen optie om zorgeloos een duik te nemen.
De zeer dodelijke box jelly fish is in december overvloedig aanwezig waardoor zwemmen levensgevaarlijk is. De stranden aan Cairns staan in de top 3 van gevaarlijkste wateren ter wereld dankzij de vele kubuskwallen, de haaien en de krokodillen.
tropische flora en fruit
In Daintree bezoeken we de fruitplantage van de Daintree Ice Cream Company waar we onze smaakpupillen verwennen met een ambachtelijk ijsje. Kiezen uit een aantal zeer unieke smaken is niet eenvoudig. Maar dat is een luxeprobleem. Het smaakt!
De plantage staat vol tropisch fruit en tropische bloemen. Het palet aan kleuren en geuren is een fantastische prikkeling voor de zintuigen.
tropische fauna
Ook de tropische fauna is hier massaal aanwezig. Op het toilet zie ik een gigantische groene sprinkhaan. Intussen hebben we geleerd dat we hier steeds het fotoapparaat mee moeten nemen als we naar het kleine kamertje moeten. Je ziet er werkelijk de meest interessante insecten en reptielen. Misschien niet voor iedereen een geruststellende gedachte 🙂
Niet alle beestjes zijn even klein en onschuldig… Terug in Clifton Palms wandelen we langs een vredige kreek waar het uitkijken is voor grotere en minder vredige beestjes.
In de bomen is het een kleurexplosie aan veren. Aan ons gasthuis zit het vol rainbow lorikeets (regenboogparkieten) en witte kaketoe’s. Het is een gekwetter van jewelste. Tegelijk is het zo enorm rustgevend.
start road trip tot sydney
We halen de camper op in het Apollo depot waar je eerst even door een administratieve rompslomp heen moet. En dan is het…
Time to hit the road!
Voorbij de Barron Falls ligt Kuranda, een kleurrijk dorpje in het regenwoud in de bergen. Tijdens een korte wandeling zien we op straat een Aboriginal dansvoorstelling. Het dorpje is net groot genoeg voor een korte pitstop tijdens je rondreis door tropisch Queensland.
Via bergbaantjes rijden we terug naar beneden richting de Atheron Tablelands. De baan kronkelt grillig tot we in Lake District aankomen. Country Muziek op de achtergrond zorgt voor het perfecte road trip sfeertje.
On the road again…
Tablelands en Curtain Fig National Park
We staan voor de Cathedral Fig Tree, een 500 jaar oude wurgboom. Wow! Wat een prachtige mastodont van een boom. Honderden wortels hangen als een sluier rond een dikke stam gedrapeerd. De boom schiet 50 meter de hoogte in, heeft een omtrek van 40 meter en een kruin van 200 m². We kijken verstomd naar deze majestueuze wurgboom. Ratkangoeroe’s springen in de takken boven ons terwijl we verder wandelen tot een kratermeertje middenin het groen.
Een bosweg brengt ons tot het grillige Lake Tinaroo waar een familie witte kaketoe’s in de bomen aan het eten is.
De donkerrode kleur van de grond en het fel oranje van een bloem steken fel af tegen de blauwe lucht achter de mooi afgeronde vulkaanheuvels, de 12 sisters.
Na de Cathedral Fig staan we in het Curtain Fig National Park perplex voor een enorme curtain fig tree. Een parasietboompje nam over de jaren heen zijn gastheer over en zorgde zo voor een bijzonder gordijn aan wortels. We zien er de zeldzame boomkangoeroe’s die alleen hier ter wereld voorkomen.
Alsof deze traktatie nog niet voldoende is, hebben we iets verder aan de Peterson Creek het geluk om een vogelbekdier te zien, een platypus! Het is slechts een glimp in het donkere water, maar toch. Wat een unieke fauna en flora zien we vandaag.
Het luide getsjirp van de vogels aan Lake Eacham wekt ons. Onderweg naar het kratermeer van Barrine zien we één van de weinige rode cederreuzen die aan de intensieve houtkap ontsnapt zijn.
Bush turkey’s met rode kop en gele kraag, rotskangoeroe’s en een groot buideldier brengen ons langs een 5 km lang wandelpad met op het einde zeer hoge bomen van wel 1000 jaar oud. ‘Huge’, betekent hier echt wel ‘huge’ als je het over de hoogte of omtrek van bomen hebt.
We laten de hoge bomen en authentieke houten woningen van Yungaburra achter ons en zakken af naar de Malanda Falls waar een sluier van water over een natuurlijke hangmand vol planten naar beneden valt.
dodelijk paradijs in mission beach
De Tablelands doen ons denken aan een Iers landschap. Mission Beach laat er echter geen twijfel over bestaan dat we in tropisch Queensland zijn. Onderweg passeren we uitgestrekte suikerriet-en bananenplantages. En dan kijken we uit over een 14 km uitgestrekt verlaten zandstrand van Mission Beach dat onder de zon goud kleurt.
Het strand doet idyllisch aan, maar er sluimert gevaar in het paradijs. Het water zit boordevol dodelijke box jellyfish. Borden met waarschuwingen, eerste hulp kits, azijnflessen en een ambulance die aan het strand patrouilleerde laten niets aan de verbeelding over. Het is duidelijk menens met deze dodelijke kubuskwallen.
Het water is echter te verleidelijk. In een afgebakende zone met stingernetten besluiten we de gok te wagen. Eindelijk, na 3 weken Australië zwemmen zonder een wetsuit in tropisch warm zeewater. Zalig! Tot iets kriebelt aan mijn benen. Oeps, misschien toch maar beter veilig aan land blijven.
Ook de zeldzame kasuaris zit hier vlakbij in de bush. We wandelen onder gigantische waaierpalmen (fan palms) in een betoverend mooie omgeving. Helaas spotten we geen kasuaris. De reuzegrote palmbladeren maken alles goed. Het spel van de zonnestralen tussen de spleten van deze gigantische bladen is sprookjesachtig.
De rit naar Townsville is via een 200 km monotone baan waar geen eind aan lijkt te komen. Vlak voor zonsondergang zoeken we een plekje in Rowes Bay.
magnetic island
Tijdens een vroege ochtendwandeling geniet ik van het uitzicht op Magnetic Island terwijl de wind hard in de hoge palmbomen raast en voor woelig water zorgt.
De zon komt op om 6 uur met felle donkergele stralen die weerkaatsen op het water.
De ferry van 7 uur brengt ons in 25 minuutjes naar het eiland dat 12 km in zee ligt tegenover Townsville. Dit kleine eiland is grotendeels een nationaal park en geniet van alle eilanden in tropisch Queensland van het meeste dagen zon, zo’n 300 per jaar.
De ideale manier om het kleine eiland in een halve dag te bezoeken is met een moke, een flintstone-achtige buggy waarmee je vlot de 35 km weg kan verkennen. Onze moke noemt Rocko.
Van Nelly Bay rijden we naar de Fort Walk voor een ochtendwandeling tussen hoge eucalyptusbomen waar we koala’s zien. Op het eiland zou trouwens de grootse concentratie koala’s in het wild leven.
Na een pittige klim langs katoenplanten bij temperaturen die gevoelig stijgen, word je beloond met een 360°C uitzicht vanuit een toren uit WOII.
Rocko brengt ons langs verlaten baaien. In Geoffrey Bay worden we begroet door een hele familie rotswallaby’s die bedelen voor eten. Ze krijgen hier blijkbaar wortels bijgevoederd. Zelf zin gekregen in iets lekkers, bestel ik iets later een veggie pastei en een chocolate brownie in een gezellige taverne verderop in Horse Shoe Bay.
snorkelen tussen tropische vissen
Arthur Bay is de perfecte plek voor een korte siësta op het strand alvorens te snorkelen. Ook hier is een wetsuit nodig als bescherming tegen de box jelly fish. We wandelen links van de paradijselijke baai een stukje door het water om in een volgende idyllisch kleine baai de onderwaterwereld te verkennen. Met onze snorkeluitrusting gaan we het rimpelloze turquoise water in. Het spierwitte strand schittert fel onder de hevige zon. We richten onze blik onderwater en oh, wat is het ook hier mooi en kleurrijk.
Zeegras en reuzenzeesla krioelt van de tropische vissen. Vissen in de mooiste kleuren, met streepjes, met stippen, gecamoufleerd, met de mooiste staarten,…
Het is een aquarium waar je niet op uitgekeken raakt. Iets verderop glijdt een blue spotted stingray (blauwgespikkelde pijlstaartrog) door het water, maar de stroming neemt toe. Ik merk dat ik al behoorlijk ver in zee zwem en besluit wijselijk terug te keren naar het strand waar het uitpuffen is en zalig genieten in het warme zand met de ogen dicht.
We hobbelen via een kapotgereden asfaltweg terug en nemen afscheid van ons Rocko de moke.
te mijden in townsville
We reizen tijdens het laagseizoen (begin december) door tropisch Queensland. We zien amper toeristen, maar hebben wel meer kans op regen. Donkere wolken stapelen zich boven Townsville alsof ze onheil aankondigen. Misschien niet zo toevallig…
Een bezoek aan het Billabong Sanctuary laat ons met een wrang gevoel achter. De dieren worden ingezet als entertainment. Ze worden wakker gepord voor fotosessies, zelfs de nachtdieren. Het voelt bitter aan om te zien dat hun welzijn hier niet echt prioriteit is. De kritische vragen die we stellen, worden laconiek weggelachen. Ben je begaan met wildlife? Ga aan deze dierentuin die zich onterecht Sanctuary noemt voorbij!
Na een picknick bij Queens Beach zetten we onze tocht verder naar Airlie Beach, een levendig stadje dat net als Cairns volledig leeft van excursies op zee. Hier staan de romantische Whitsunday islands als trekpleister op het menu. Wij boeken een uitstap bij Kookaburra en zien de lucht dreigend paars worden met steeds meer wolken. Hopelijk morgen beter weer…
Whitsunday Islands: witste strand ter wereld
We varen naar de Whitsunday Islands met 15 andere passagiers op The Kookaburra die in het hoogseizoen dagelijks 40 personen meeneemt. Het voordeel is dat we vlot kunnen rondlopen en wisselen van plaats voor het mooiste zicht op de omgeving. We zien een onheilspellende buiensliert van Noord naar Zuid trekken. Een klein zeilbootje krijgt de volle lading. Onze kapitein past behendig zijn route aan zodat we probleemloos door een zone zonder regen Whitehaven Beach bereiken.
De hemel klaart op en het spierwitte zand schittert onder de felle zon bij een stralend blauwe hemel. Een kleine sloep dropt ons op het strand. De turquoise zee kabbelt zachtjes op het strand dat met 97% silicaatkwarts het witste ter wereld is. Het zand kraakte zacht onder mijn voeten. Niet verwonderlijk dat hier glas van gemaakt wordt.
Omwille van de kubuskwallen dobberen we met de wetsuit in zalig warm water en genieten van de paradijselijke omgeving. Ik kan er niet goed bij hoe wit het zand en hoe lichtblauw het water is.
De groene bomen van het Nationaal Park maken het plaatje helemaal compleet. Tot een oud piratenschip opduikt. Echt! We zitten gewoonweg in een sprookje. Een sprookje dat we wel delen met vele anderen.
snorkelen aan hook island
De lunch wordt geserveerd aan boord van The Kookaburra. Het tropisch buffet is uitgebreid en zeer verzorgd. Na een uurtje varen komen we aan de zuidkant van Hook Island waar we in een verlaten baai snorkelen. Je zwemt pal boven een koraalrif vol kleurrijke tropische vissen. Ik peddel heel voorzichtig verder zodat ik het koraal niet raak. Plots doemt een gigantische vis van wel 1m met een bult op zijn kop pal voor me op. De dikkerd kijkt me even aan en zwemt ongestoord langs me door. Wow, kippenvel!
Na een uurtje snorkelen hijs ik me uit het water en krijg nu letterlijk kippenvel. Even in het zonnetje opdrogen en opwarmen met een heerlijke thee met smeuïge chocolade cake terwijl dolfijnen vrolijk naast de boot zwemmen. Life is good.
VOGELBEKDIEREN EN VLEERHONDEN
Een vogelbekdier beter zien na de korte flits in Peterson Creek staat nog op het lijstje. We besluiten de omweg van 200 km naar Eungella Nationaal park te wagen. En we worden beloond met weelderig tropische natuur en wildlife. Op het houten platform aan Broker River zien we onder ons een duo vogelbekdieren zwemmen. Hoe chique is dit!
De enorme snavel is gigantisch ten opzichte van hun lijfje en dient als een soort tastorgaan. Het vogelbekdier is endemisch aan Australië. Het is een zoogdier maar legt eieren en is het enige zoogdier met een snavel. De korte fluwelige vacht is 1cm dik en waterdicht wat handig is aangezien het 50% van zijn tijd in het water doorbrengt. Deze indrukwekkende dieren zo in actie kunnen zien, is meer dan de moeite en de extra 200km waard 🙂
Na het Northern Territory, het rode centrum in de outback en het Tropisch Queensland zetten we koers naar de Sunshine Coast in Oost-Australië.
Op de kaart hieronder: de bestemmingen die we bezochten tijden deze en een volgende rondreis in Australië.
utt score
Tropisch Queensland is een echt paradijs voor natuur – en dierenliefhebbers. Excursies zijn in kleine groepen, maar toch kan je doorgaans vrij goed weg blijven van de massa.
Laatste update: 2 mei 2020