Droom je van een rondreis door Australië en Nieuw- Zeeland? En vrees je dat dit onmogelijk is omwille van tijd en geld? Niet doen. Waar een wil is, is een weg. Na een rondreis in Alaska en in Costa Rica hadden we de smaak te pakken. Een volgende verre reis betekende wel 4 jaar lang heel zuinig leven, verlof en centjes sparen om er 7 weken tussenuit te kunnen knijpen. Spijt van? Beslist niet. We krijgen er een ervaring van formaat voor in de plaats. We starten in het Northern Territory.
Onze rondreis bestaat uit:
- 2 weken road trip door the Northern Territory en via de outback naar het rode centrum.
- binnenvlucht van Alice Springs naar het tropische Cairns aan de kust in het noordoosten
- 2 weken road trip door het tropische Queensland en langs de Oostkust tot Sydney
- vlucht naar Christchurch in Nieuw-Zeeland
- 2 weken road trip op het zuidereiland in Nieuw-Zeeland met vlucht terug naar Sydney
Op de kaart hieronder: de bestemmingen die we bezochten tijden deze rondreis in Australië en een volgende rondreis jaren later in Western Australia met vertrek in Perth.
ONTDEKT DOOR EEN DRUGSHOND
We zijn 35 uur onderweg waarvan 26 vluchturen. Vanuit Zaventem vliegen we naar Londen en via Singapore naar Perth om daar een binnenlandse vlucht naar Darwin te nemen. Alsof het vliegtuig hoppen nog niet zwaar genoeg is, toont een drugshond in Perth iets teveel belangstelling voor mijn bagage. What the hell? Hij heeft mijn verse chocolade ontdekt! Met etenswaren kom je het land hier echt niet in. Ik had beter moeten weten. Snel stop ik nog een groot stuk chocolade in mijn mond en kijk dan beteuterd toe hoe de rest meedogenloos in beslag genomen wordt.
Het is een warme nacht in Perth. De bus naar de domestic airport is er pas over een aantal uren. Ik leg me nog even in de warme buitenlucht te slapen op mijn rugzak en probeer het beeld te vergeten van die lekkere chocolade in de vuilnisbak. Tegen de ochtend landen we in Darwin, helemaal in het Noorden van het Northern Territory.
De vochtige hitte bij 36°C slaat me als een mokerslag in het gezicht. Het is hier dag dus we beslissen moedig meteen het plaatselijke dagritme te volgen.
subtropisch darwin
Het is november en zwoel in subtropisch Darwin. We zijn hier tijdens de build-up, het seizoen dat vooraf gaat aan het regenseizoen in het noorden. Het Northern Territory waar Darwin de hoofdstad van is, kent 3 seizoenen: het droge seizoen, de overgang of build-up en het natte seizoen. De inheemse Jawoyn bevolking houdt rekening met 6 seizoenen:
- Jiorrk: het natte seizoen van januari tot februari
- Bungarung: het einde van de regens van maart tot half april
- Jungalk: de hete start van het droge seizoen van half april tot mei
- Malaparr: het koelere droge seizoen van juni tot augustus
- Worrwopmi: het zwoele droge seizoen van september tot oktober
- Wakaringding: het zwoele seizoen met de eerste regenval van november tot december
Met een zomerhoed op het hoofd kuieren we door de subtropische stad die in 1839 haar naam kreeg van een Britse kapitein die bevriend was met Charles Darwin. In 1974 veegde cycloon Tracy de stad van de kaart die nu door moderne laag- en hoogbouw gekenmerkt wordt.
het donkere kantje van darwin
De noordelijkste stad in Australië is dankzij haar ligging vlakbij bij Azië multicultureel. Naast een grote groep Aboriginals wonen en werken ruim 60 nationaliteiten in Darwin. Al snel zien we groepjes Aboriginals langs de weg bedelen. Onderdrukking, armoede en alcoholisme (waardoor veel kinderen met hersenbeschadiging geboren worden) duwen de inheemse bevolking in deze moderne stad maar ook elders in Australië naar de rand van de maatschappij.
Op Lameroo beach waarschuwt iemand ons voor de krokodillen. Welcome Down Under! Op dit continent leeft een groot percentage aan dodelijke beestjes. Het zijn niet enkel de meest voor de hand liggende, zoals de haaien en de krokodillen die het grootste gevaar vormen. Kleine dodelijke spinnetjes of de box jellyfish, een kubuskwal die zorgt voor de meeste dodelijke slachtoffers, zijn beestjes die niet met zich laten sollen.
Aan het mooie Mindil Beach kan je van mei tot oktober niet in het water omwille van de vele dodelijke kwallen. In die periode kan je er wel genieten van de gezellige Sunset Market met lekkere hapjes uit de hele wereld.
litchfield national park
Een compacte 4×4 adventure Camper van Apollo laat ons ook toe om off-road te rijden. Met een voorraad water, groentjes, pasta, brood en uiteraard een verse reep chocolade starten we onze road trip in The Northern Territory.
Op de Stuart Highway rent een klein gek hagedisje met grote kraag rond zijn kop de weg over het struikgewas in. Het blijkt een kraaghagedis of frizzle necked lizard te zijn. Het grappige dier is helaas wel te snel om op foto vast te leggen. Op dat moment raast een road train al even snel langs ons heen. Deze wegmonsters gaan we de komende weken in The Northern Territory nog vaak zien.
We verlaten de highway naar rechts.
De camper davert over een geribbelde grindweg richting Litchfield National Park. Je kan ook de asfaltweg via Batchelor rijden. De 4×4 route maakt het alleszins een stuk avontuurlijker. Het groen van de eucalyptusbomen en palmbomen steekt prachtig af tegen de rode weg en de helderblauwe hemel. Wat is het hier mooi…
Op sommige plaatsen staan nu reeds plassen op de weg. In het regenseizoen heb je hier een 4x4x met snorkel nodig.
Deze off-road weg is niet toegankelijk voor tourbussen of caravans. We hebben deze prachtige plek voor ons alleen. Of toch niet helemaal. De stilte wordt gebroken door het concert van duizenden krekels. Een wallaby springt iets verderop vlijtig de weg over. Het is hier goed uitkijken voor wildlife dat geen rekening houdt met een sporadisch voertuig dat passeert.
watervallen
De Wangi Falls zijn 2 fotogenieke watervallen. Het is echter een boom boordevol zwarte vleerhonden (flying foxes) die onze aandacht trekt. Ze zijn gigantisch en bewegen zich onrustig aan de dunne takken.
Terwijl we het fotoapparaat erbij nemen, glijdt een reuzenvaraan achter ons ongestoord door het gras. OMG, deze woestijndraak laat zich normaal niet snel zien. Hoe chique is dit! We staren vol ontzag naar de kolos die met zijn beet voor flinke infecties kan zorgen. Hij kan trouwens 40km/u rennen!
De omgeving rond de Florence Falls laat ons de eerste wildlife ontmoetingen even vergeten. Het lijkt wel het aardsparadijs. Water kabbelt tussen grillige rotsen onderaan een met tropische planten begroeide rotswand. Intussen gaat de zon langzaam onder en kleurt alles in een warme gloed. We duiken het water in en genieten van deze adembenemende omgeving die we enkel met de beestjes moeten delen.
termieten en kikker
Duizenden termietenheuvels pronken hier tussen karige begroeiing in een dor landschap vol ghost gum trees. Een termietenkathedraal van wel 5 m hoog spant de kroon. Deze bouwwerken groeien aan 1 cm per jaar en zorgen ervoor dat termieten de hitte en overstromingen kunnen trotseren.
Door hun vorm en oriëntatie (noord/zuid) is het permanent 30°C in de heuvel. Samenwerken in een kolonie verhoogt de overlevingskansen in deze meedogenloze omgeving. Maar ook wij hebben een veilig plekje voor de nacht nodig.
Vlak voor duisternis parkeren we ons op de kleine Banyan Tree camping waar we de enige gasten zijn. In de douche springt een gele kikker tegen de wand. Ik roep Tom om het fotoapparaat mee te brengen. Hij kijkt verrast naar iets op de lavabo dat op een zeepje lijkt.
Een grote gifgroene kikker staart ons met zijn bolle ogen aan en volgt elke beweging terwijl we een foto van de andere kikker in de douche willen nemen. Creepy…
Het avondmaal wordt buiten aan de camper gemaakt terwijl rond ons de nachtelijke outback tot leven komt met een oorverdovend concert van kikkers, vogels en krekels. Alsof we zouden vergeten dat we in de wildernis Down Under zitten. Hoe intens puur zijn al deze geluiden!
gehavende krokodillen
Ontwaken doen we met de vroege ochtendzon die brandt op de rooftop van onze camper. Na een verfrissende douche – deze keer zonder kikkers – zetten we onze weg verder naar Kakadu National Park.
De eenzame weg afgezoomd met eucalyptusbomen brengt ons tot de Adelaide River waar we op het water gaan en een krokodil hoog uit het water zien springen. Het prehistorisch monster heeft een naam: Skinny.
Skinny is een 4 m lange zoutwaterkrokodil of een salty en staat vol littekens van gevechten met soortgenoten. Kort erna zien we een zeldzame witte zeearend in volle vaart zijn gigantisch klauwen in een vis zetten. Skinny moet het met een hapje minder doen.
We varen verder langs dichtbegroeide oevers en scannen het water voor crocs.
Een krokodil die een poot mist, ligt op de modderoever te poseren. Echt chique om deze mastodont van dichtbij te zien. We maken in stilte foto’s en bewonderen het imposante dier op een veilige afstand.
Salties komen voornamelijk in the Top End van het Northern Territory voor. Ze zijn territoriaal en verliezen door gevechten vaak ledematen. Ze hebben echter 4 hartkamers die ze afzonderlijk kunnen afsluiten. Zo beperken ze bloedverlies en bevorderen ze een snel helingsproces.
kakadu national park
Via de Northern Entrance rijden we het Kakadu National Park binnen. Verschillende ecosystemen zorgen voor waardevolle fauna en flora in een gebied dat door het harde klimaat dramatische wijzigingen onderging. De Bininj people of Aboriginals leven hier nog steeds en proberen hun cultureel erfgoed zo goed mogelijk te bewaren.
De South Alligator River snijdt als een slagader door het hart van het natuurgebied. Deze omgeving wordt getypeerd door regenwoud, overstromingsgebied en billabongs.
Billabongs zijn waterpoelen die in het droge seizoen nooit volledig droog staan en in het regenseizoen deel uitmaken van uitgestrekte flood plains of overstromingsgebieden. Palen langs de weg met hoogtemarkeringen zijn in The Northern Territory alom aanwezig. Een weg die 2 meter onder water staat, is hier tijdens het regenseizoen geen uitzondering.
ubirr
Langs de Arnhem Highway strompelt een versufte dingo. Deze normaal erg schuwe dieren hebben blijkbaar ook last van de hitte. In Ubirr stappen we uit de koele airco recht in een bakoven. Het is even wennen aan de snikhete buitenlucht vooraleer we ons aan de wandeling wagen naar de heilige plaats met oeroude rotsschilderingen. Onvoorstelbaar hoe deze tekeningen gemaakt met oker en dierenbloed nog steeds zo goed zichtbaar zijn.
Het zonlicht op de rode rotsen en de serene tropische omgeving maakt het magisch tafereel compleet. Een groepje rotswallaby’s springt iets verderop ongestoord langs de steile rode rotsen. Vanop de hoogste rots hebben we een adembenemend uitzicht van 360° over de East alligator wetlands van Arnhemland.
nourlangie rock
Next stop: Nourlangie Rock. Deze art site is nog indrukwekkender met nog duidelijkere rotstekeningen in rotsen die destijds als beschutting dienden voor de Aboriginals die hier woonden. De wandeling van circa 3,5 km op deze site doe je best voor het heetste van de dag als het pad nog enige schaduw heeft. Ik hoop er een zwarte wallaby te spotten maar donkere wolken pakken zich plots bijeen boven het uitgestrekte landschap.
En dan barst een korte maar hevige stortbui los. Wij zitten net op tijd droog in de camper die we deze nacht op een powered site in Cooinda parkeren. Zonder airco is het bij deze zwoele temperaturen niet zo aangenaam slapen. Dat beetje luxe aan koelere lucht doet deugd. De donkere hemel wordt intussen gevuld met fel hemellicht. Prachtige natuur, veel wilde dieren en een kletterend onweer. Mijn dag is compleet 🙂
yellow water
We gaan vroeg in de ochtend naar Yellow Water. Onze Aboriginal gids vertelt enthousiast over haar land en voorouders die van het land leefden en haar familie die nog steeds in harmonie met de omgeving leeft. De eenvoudige sloep glijdt geruisloos door het rimpelloze water terwijl de omgeving langzaam bij zonsopgang ontwaakt en een concert aan vogelgeluiden laat horen.
De rust is hier overweldigend intens.
Zoutwaterkrokodillen bewegen zich onopvallend door de gigantische lotus lelies die de Aboriginals eten als lekkernij. Laag bizongras langs de oever gaat over in weilanden waar zeldzame brolga’s, kangoeroes en wallaby’s samen komen.
katherine national park
We inhaleren de energie van de South Alligator River en trekken helemaal zen verder naar Katherine National Park. Er lijkt geen eind te komen aan de verlaten weg naar Pine Creek dwars door het Northern Territory.
Onderweg naar Katherine Gorge kopen we in Didge Hut een authentieke didgeridoo, niet goedkoop, maar wel eentje met een waanzinnig mooi geluid als we er na enkele pogingen lage oertonen uit krijgen.
Het is snikheet in Nitmiluk Katherine Gorge Park. Het meer delen met de krokodillen om even af te koelen, zien we niet zitten. Even pootjebaden terwijl we het water goed in de gaten houden kan nog net. Tot rimpels in het water ons overtuigen om toch maar naar de camping af te zakken voor een veilige verfrissing (zie croc safety). Ook deze avond zijn de beestjes aan de doucheblok van de partij. Deze keer geen kikkers maar een heel leger aan rode mieren!
In Katherine kan je bevoorraden. Drinkwater kan je hier nooit teveel hebben. De outback zorgt ervoor dat je liters water nodig hebt om de dag door te komen. Doe je dat niet, heb je binnen de kortste keren een hitteslag met barstende hoofdpijn. Wij nemen onze voorzorgsmaatregelen om nog even optimaal van deze road trip te kunnen genieten.
hot springs in de outback
We worden gewekt door het luide getsjirp van krekels, kikkers en vogels. De natuur als wekker is voor mij echt de mooiste manier om te ontwaken. Na een prachtig zicht vanop de Low Level River bridge waar veel salties zitten, stoppen we in Mataranka aan de idyllische Bitter springs middenin een tropische omgeving. Het 34°C warme water is warm, maar wel koeler dan de omgevingstemperatuur.
De azuurblauwe Mataranka Springs iets verderop zijn omgeven door hoge palmbomen die zorgen voor een idyllisch plekje om af te koelen. Wat is het hier verrassend mooi… Deze ongerepte plekjes hebben we voorlopig ook helemaal voor ons alleen. Hoewel we geen andere mensen zien, staan onze zintuigen op scherp voor het geritsel in de planten.
Een deeltje van de springs zien we over de rijbaan stromen. We zitten pas in de aanloop naar het regenseizoen. Niet verwonderlijk dat het hier volgende maand helemaal onder water zal staan.
bushfires en windhoos
Een eindeloze rechte baan geflankeerd door eucalyptusbomen en zandpalmen snijdt zich door een uitgestrekt woestijnlandschap van rood zand met zwart geblakerde stukken bush. Waar bushfires traditioneel op kleine schaal ontstonden en diversiteit in stand hielden, nemen ze vandaag op het einde van het droge seizoen in intensiteit toe met een eerder verwoestend in plaats van herstellend effect.
droogte en wind
Voor ons ontstaat een wervelwind uit het niets, draait met een enorme kracht het rode zand de lucht in en gooit plots droog hout op de weg. De korte hevige windhoos is goed voelbaar in de camper.
Het gras is kurkdroog. Het droge seizoen in de Northern Territory eist een zware tol van vee en wildlife dat nood heeft aan water. Water waar in de outback nooit genoeg van is…
magie en gevaar in de outback
We hadden gehoopt voor zonsondergang de Devils’ Marbles te bereiken maar zien de nacht vallen en hoe! Links wordt de maan tegen een donker wordende hemel zichtbaar, rechts gaat een vuurrode zon onder tegen een kale vlakte. Hoe bevreemdend is dit zicht. Dankzij de volle maan rijden we niet in volledige duisternis. Het is in de outback goed uit de doppen kijken.
Het is hier s’ nachts levensgevaarlijk op de weg. Niet van tegenliggers, want we zien hier slechts om de 100 km een enkel voertuig. Het wildlife zoekt ’s nachts echter de warmte van de asfalt op want in de outback kan het flink afkoelen.
Veel dieren zijn actiever eens de hitte is weggevallen. De bull bars op de gigantische road trucks zijn er niet zomaar. Outback truckers remmen hun monstertrucks van 20 tot 50 meter lengte niet zomaar af. Meerdere kadavers, door road trains van de weg gekatapulteerd, liggen in de berm. Wij zijn niet van plan een kangoeroe, paard of ander dier van de weg te rijden en houden de omgeving nauwlettend in de gaten.
devils marbles
En dan zien we de Devils Marbles opduiken. Rode ronde rotsblokken onder een volle maan. Wat een magisch schouwspel … En wat een unieke plaats om onder een immense sterrenhemel hier de nacht door te brengen. We voelen ons plots heel nietig in deze onmetelijke lege outback waar we geen andere levende ziel bespeuren. Natuurlijke elementen zorgen voor een indrukwekkend decor. Na een dagrit van 760 km sluit ik moe maar zeer voldaan de ogen.
Ik open mijn ogen bij de warme gloed van de zonsopgang. De zon kleurt de mysterieuze rotsblokken van de Devils’ Marbles 50 tinten oranje. Overactieve muggen begeleiden ons tijdens een ochtendwandeling op deze sprookjesachtige plek die we meteen op ons lijstje van favoriete plekjes in de Northern Territory zetten.
ruimtewezens in de outback
Een volgende stop brengt ons bij het UFO plaatsje Wycliff. Deze afgelegen plek met enkele verroeste wagens heeft haar faam te danken aan talrijke UFO waarnemingen en verhalen over alien abductions. Met de Devils’ marbles als achtergronddecor en als mogelijke landingsite waren we in “AREA 51 Down Under” beland. De Road Inn maakt dankbaar gebruik van de setting en faam. De muren zijn bekleed met krantenknipsels vol getuigenissen. Je gaat de opschriften ‘They’re out there’ zo geloven! Aan alien souvenirs is hier beslist geen tekort.
naar het rode hart van de outback
Na een korte pittstop 100 km verder in de Ti Tree roadhouse, de meest centrale pub in Australië, rijden we verder het rode no-man’s land in van de Northern Territory tot The Red Centre. Onderweg zien we slechts nog kleine nederzettingen met een bushalte waar Aboriginals schaduw opzoeken.
Op een dorre vlakte, een sporadische bush en een handvol kadavers langs de weg na, is het landschap plots compleet verlaten. De energie die deze plek uitstraalt, is echter met geen woorden te beschrijven.
We zijn onderweg naar de outback in het rode hart van Australië.
finding beauty & peace
Bezoek de Nationale Parken.
- Wandel steeds op aangeduide paden.
- Gebruik zo min mogelijk brandhout.
- Kampeer enkel in de Northern Territory enkel in toegelaten zones.
- Respecteer de privacy en gebruiken van de inheemse bevolking (zorg dat je een vergunning hebt om in Aboriginal permit lands te komen en neem geen foto’s zonder toestemming).
- Neem voldoende drinkwater mee voor onderweg en drink 4L per dag.
- Bescherm jezelf met een brede hoed en hoge beschermingsfactor zonnecrème.
- Volg richtlijnen en advies van rangers of infoborden.
- Hou er rekening mee dat er geen ontvangst is voor gsm gebruik.
- Rij voorzichtig en ken je eigen vaardigheden als je off-road rijdt.
- Wandel voor 11 u en na 17 u.
- Wees goed voorbereid en informeer je over wegcondities.
- Let op voor wildlife op en langs de weg!
Opgelet
- Stoor of voeder het wildlife niet: hoe schattig sommige dieren er ook uitzien, ze kunnen flinke schade berokkenen als ze zich bedreigd voelen of mensen associëren met eten.
- Crocodile safety
- Zwem nooit in water waar krokodillen zitten.
- Negeer geen waarschuwingsborden.
- Blijf steeds 5 m van de oever.
- Voeder geen krokodillen.
- Hou je armen in de boot als je het water op gaat.
- Maak geen eten klaar of laat geen voedselresten achter in de buurt van water.
- Kampeer minstens 50 m van de oever.
Waar en wanneer wildlife spotten?
- Vroeg in de ochtend en bij valavond laten vogels en kangoeroe’s zich het beste zien.
- Langs kreken en waterpoelen zie je de meeste vogels.
- Reptielen, slangen, dingo’s en kangoeroes,… zie je vaak de weg oversteken: rij langzaam!
helping animals
- Wildlife rescue
- Injured wildlife in Kakadu NP: contacteer het Bowali Visitor Centre (08 8938 1120)
- Animal rescue en dierenartsen in Darwin en in Katherine en Alice Springs
utt score
Het Northern Territory is een perfecte bestemming voor wie op zoek is naar rust in de natuur en wildlife waar je niet eens hoeft naar te zoeken. Je hebt minstens 2 vluchten nodig om er te geraken, maar eens je er bent, moet je geen enkele moeite doen om weg te blijven van de massa.
