De mogelijkheden voor avontuur in Costa Rica zijn eindeloos. Adrenaline op het water van wit kolkende rivieren en een nacht in een jungle kamperen bij de grens van Nicaragua staan alvast bovenaan het lijstje.
Raftingopties in Costa Rica
Keuze genoeg uit goede rafting locaties: van de makkelijkste tot de moeilijkste categorie.
Zo kan je kiezen uit:
- de Río Pacuare (class III en IV) en Pejebaje
- de Río Savegre en Naranjo (class III )
- de Río Sarapiquí (class II tot IV) en Balsa (class III)
- de Río Tenorio (I tot IV)
- en de Río Toro (class III en IV)
Er zijn veel tour operators die rafting in Costa Rica aanbieden. Opteer steeds voor een operator die gecertificeerd is door de Costa Rica Tourist Board die strenge richtlijnen oplegt. Dat maakt dat raften in Costa Rica veiliger is dan in de meeste ander Latijns-Amerikaanse landen. Geregistreerde wildwatergidsen krijgen een uitstekende opleiding voor veiligheid en hulp in noodsituaties. Alvast enkele betrouwbare suggesties:
Rafting Pacuare
Raften op de Rio Pacuare is een ideale dagexcursie vanuit San José of Turrialba. Je geniet er van talrijke stroomversnellingen van klasse 3 en 4 op een rivier die buldert door canyons. Deze raftinglocatie behoort tot de top 5 in de wereld.
Het hoogste deel van de Rio Pacuare ier biedt stroomversnellingen van klasse V. Om die reden gaan de meeste raftingexcursies door op het lagere deel van de rivier met klasse III en IV.
Het leuke aan de Rio Pacuare is dat je vanuit een heel aantal lodges zo het raft kan instappen.
Dat is het geval voor:
In de Turrialba regio kunnen beginners hun hartje ophalen op de Rio Pejebaje. Vooral kayakkers en duckies (rafts voor 2 personen) komen hier aan hun trekken.
Rafting Savegre en Naranjo
De Rio Savegre is ongetwijfeld de meest populaire rivier van de Central Pacific. De rivier ligt op amper een half uurtje rijden van Manuel Antonio en biedt stroomversnellingen van klasse II, III en IV. De meeste touroperators bieden rafting aan op het lagere gedeelte, dat iets veiliger is.
De Rio Naranjo is beslist voor de meer ervaren rafters weggelegd en haalt klasse IV en V in het regenseizoen.
Rafting Sarapiqui en Balsa
Eén van de populairste rafting trips voor reizigers die La Fortuna of Tortuguero op de planning hebben staan, is die op de Sarapiqui Rivier. Maar ook de Rio Balsa biedt in deze regio opties.
Rafting Rio Tenorio
Deze rivier zou vermoedelijk één van de populairste rafting spots zijn, moest het niet zo afgelegen zijn. Voor wie in de regio van de Rio Celeste logeert, is het de ideale optie.
rafing rio toro
Wij gaan raften op de Rio Toro, een klasse III en IV rivier in de Sarapiqui regio. De Rio Toro (stier) is zoals de naam laat vermoeden een rivier met pit.
Het is snikheet en kurkdroog. We ploeteren door een mijnenveld aan koeienvlaaien waar dikke vliegen rond zoemen. Grote witte langoorkoeien staren ons aan. Onze stapschoenen zitten helemaal onder de drek. Maar… dan komen we aan in een groen sprookjesdecor en vergeten we op slag de stank. Een snelstromende rivier snijdt zich door de jungle die haar lianen en tropische begroeiing als een sluier over het water hangt.
Blue morpho’s, gele en oranje vlinders fladderen vrolijk rond ons. Ik neem de omgeving in stilte in mij op terwijl ik in de rivier stap om de niet zo aangename bestanddelen van mijn schoenen te spoelen.
Na technische instructies gaan we aan boord van het raft. Het water is frisser dan je denkt. Het is niet zo koud als bij het raften in een gletsjerrivier in Canada, maar wel veel kouder dan je verwacht in een tropisch land.
De raftingtrip start door ananas-, papaya- en yuccavelden. We eten bij de eerste stop op een klein eilandje meloen en ananas terwijl een papegaai ons gadeslaat om de restjes na ons vertrek te kunnen oppeuzelen en raften dan verder.
De stroming verandert snel van tempo. Deze raftingtrip stelt zelfs de ervaren rafters op de proef vernemen we van onze begeleider. We zetten ons schrap. Je zou denken dat veiligheid boven alles gaat, maar onze kapitein is erop uit om iemand over boord te laten gaan! Bij een heftige rapid gaat een gezette Amerikaan naast me de lucht in waardoor de rubberrand omhoog veert en mij er ook mee uit katapulteert.
Vlieg je overboord? Pura vida. Geniet van het tropische water, neem een verfrissende duik of dobber langs het raft met aapjes en kleurrijke vogels boven jou in de bomen. Als een verzopen kat klauter ik iets later niet bepaald elegant terug het raft in. Ik peddel vlijtig verder alsof er niets gebeurd is en geef mijn ogen de kost want de omgeving is waanzinnig mooi!
adrenaline in het water
Adrenalinejunkies beleven hoogdagen in Costa Rica. Aan een overhangende rots waar het water zich in de diepte stort, kunnen waaghalzen een duik nemen en zich mee laten glijden met de stroming van de rivier. Adrenaline, avontuur en afkoeling in 1 sprong!
De vegetatie verandert van hoge dichtbegroeide jungle naar lager struikgewas en moerasgebied tot we aan een brugje over de Rio Toro komen en ons eindpunt bereikt hebben. De langoorkoeien staan ons ook hier op te wachten. Ik hou mijn blik deze keer gericht op het droge bruine gras vol stinkende boobytraps. Opletten waar we onze voeten zetten!
Verder vanuit Sarapiqui
We rijden verder langs Ruta 4 helemaal naar het noorden richting Nicaragua. Onderweg kan je deze bestemmingen meepikken:
brasil
We houden even halt in Brasil. In dit sober en piepklein jungledorp eten we in een lokale soda ’tamales’. Dit typisch gerecht is een traditie met kerst. Het wordt door de hele familie klaargemaakt. Rijst, bonen, vlees en ei worden gemengd en ingepakt in bananenbladeren of in een gestoomde maïsdeegrol. Op sommige plaatsen kan je ook een variant zonder kip of vlees krijgen. De smaak is me iets te zurig. Een mierzoete tamarindo juice nadien maakt echter alles goed.
De smalle stoffige zand-of grindwegen vol putten en rotsen zijn eigen aan Costa Rica. Dit zijn wat mij betreft de leukste plekjes waar je het authentieke Tico leven terugvindt. Kleurrijke golfplatenhuisjes steken fel af tegen de helderblauwe hemel. In december 2020 bezoeken we deze lokale soda onderweg naar Dos Rios opnieuw en verrassen we de eigenaar met deze foto’s uit de oude doos 🙂
De donkere verweerde goedlachse gezichten van de lokale bewoners van Guanacaste spreken voor zich. Pura vida is hun levensmoto. De paradijselijke omgeving met tropische temperaturen is dan ook de ideale omgeving om al je zorgen te vergeten en gewoon te genieten van het leven.
Het hergebruiken van plaatsnamen, daar kennen ze hier ook wat van. In dit gedeelte van het land lijkt de inspiratie compleet zoek te zijn geweest. Naast Brasil en Los Chiles zien we ook Los Angeles en de naamgenoot van de hoofdstad de revue passeren. Costa Rica heeft duidelijk een voorliefde voor het hergebruiken van namen, maar deze regio spant de kroon.
Let goed op want sommige namen van dorpen en van stranden (Matapalo, Hermosa,…) komen zelfs een aantal keren voor en bevinden zich soms aan een totaal andere kust in het land!
kamperen IN de jungle
Aan de Rio Orosi gaat Tom met 3 anderen de rivier in voor een lange rivierwandeling terwijl ik met de broer van onze begeleider de jungle intrek om ons kamp op te zetten. De paardjes brengen ons door het eerste stuk in de jungle. Als het te steil wordt, laden we de bagage af en gaan te voet verder.
Koen hakt zich met de machete een weg door de weelderige jungle terwijl ik mijn stabiliteit zoek op de modderige rode kleigrond. Met short door de dichte jungle is geen goed idee. Alles zwiept, prikt en schuurt tegen mijn benen. Ik hoop stiekem dat de rivier walk nog intensiever is, want mijn enkel begint hevig te protesteren.
“Kijk een slang!” Koen duwt een blad weg en wijst naar een onschuldige parot snake die bijna onzichtbaar op de groene takken ligt. In de jungle is het uitkijken waar je je hand zet als je je ergens aan wilt vasthouden. Niet alle slangen zijn ongevaarlijk. Je wilt je hand echt niet klemmen in een gifadder.
Herken een giftige slang. Even het verschil laten zien tussen 2 groene exemplaren. De groene palm pit viper links is giftig (let op de driehoekvormige kop). De parot snake rechts is niet giftig.
Aan een waterval waden we tot de heup diep in het water om de overkant te bereiken. Gewoon van rots tot rots terwijl ik van kop tot teen bepakt bent met loodzware bagage. Tuurlijk, komt helemaal goed…
Met uiterste concentratie en alle mogelijke evenwicht dat ik in me heb (niet veel), balanceer ik door het water over de glibberige keien terwijl ik de bagage zo hoog mogelijk houdt… Niet vallen, niet vallen…. niet vallen… Heelhuids geraak ik aan de overkant, zo opgelucht en fier. Het is erover, maar op dat moment voel ik me belachelijk genoeg een echte Indiana Jones 🙂
Slapen in een tent in de jungle
We banen ons verder een weg door de jungle tot we op een eilandje komen op het meest idyllische plekje dat ik ooit heb gezien. Het paradijs bestaat en het ligt hier in de jungle, is het enige wat ik kan denken. Na het opzetten van de tentjes en het klaarmaken van een kampvuur wandel ik langs de rivier en nestel me op een rots met zicht op de mooiste wit roze bloemen op weelderige takken van een boom. Deze omgeving is zo kleurrijk, zo puur en geeft zoveel energie. Ik kon er wel eeuwig zitten…
Terwijl het kampvuur knappert, begint het te schemeren. En dan wordt het echt heel snel donker onder het dichte bladerdek van de jungle. Het is wachten op Tom en de anderen. Plots horen we stemmen. De 3 mannen zijn moe maar voldaan, het meisje barst uitgeput in tranen uit.
De jungle komt tot leven terwijl onze natte kleding te drogen hangt bij het vuur. Het is een oorverdovend concert van krekels, kikkers en brulapen met het gebulder van de waterval op de achtergrond. Nu nog een jaguar die brult en het avontuur is compleet! Iedereen is moe. Al snel vult de jungle zich ook met het gesnurk van onze medereizigers.
avontuur en risico
Ontwaken doe je hier bij het ochtendgloren rond kwart na 5. Boven ons hoofd kondigt een familie brulapen de ochtend aan. Aangezien de vochtigheid hier erg hoog is, is niet alle kleding droog. We kruipen met natte kousen in de stapschoenen, waden door de rivier en klauteren het steile modderige pad omhoog.
In de jungle kamperen is een onvergetelijke ervaring. Toch ergens wel opgelucht dat niemand door een slang was gebeten. Er sterven maar heel weinig mensen aan een slangenbeet, maar je moet er wel binnen de 2 uur mee naar een plaats waar men antigif kan inspuiten. Als je zo afgelegen in de jungle kampeert, niet zo evident…
WAT NEEM JE MEE of doe je aan?
- stevige wandelschoenen (en een paar droge sokken)
- een lange broek
- muggenspray
- zonnecrème
- droge lichte kleding
- water, water en water
- een lichtgewicht tentje
- als geen tent: een hangmat (hoog en droog van de grond!)
- zaklamp
- iets om vuur mee te maken
- snacks of eten dat niet bederft
- een machete
- snake boots of getten als je door de rivier of door dichte en hoge begroeiing loopt
We keren nog een keer terug naar deze regio. We logeren dan in het unieke en zeer afgelegen La Tierra Madre vlakbij de grens met Nicaragua en heel dichtbij de plaats waar we destijds in de jungle kampeerden.
Vanuit Brasil trekken we verder naar Dos Rios en gaan beach hoppen langs 35 strandjes aan de Gold Coast van Guanacaste:
Verder op avontuur
Op zoek naar natuur in Guanacaste? Bezoek de natuurreservaten van de groene corridor:
of trek naar:
Laatste versie: 27 mei 2024
Meer informatie
.
- Reisvoorbereiding rondreis in Costa Rica
- Alle nuttige links voor jouw reisplanning
- Maand per maand bekeken: wat is voor jou de beste reisperiode?
- Voorbeeldrondreis 2 tot 3 weken “natuur en wildlife”
- Waar naartoe in Costa Rica? Zoek op de interactieve kaart
- Wat neem je mee naar Costa Rica?
- Logeertips: 30 unieke adresjes.
- De 20 mooiste watervallen.
- Alles over autohuur en met de auto rijden in Costa Rica.
Ook zo gefascineerd door wonderlijke natuur en wildlife? Volg Under The Trees op Instagram