Natuur en permacultuur gaan hand in hand in La Tierra Madre. Het project zet zich actief in om via herbebossing een wildlife corridor te vormen waar natuur en dier beschermd worden.
Bespaar op transport
TIP: Boek je transport van zodra je de vlucht hebt geboekt. Tarieven stijgen snel als de beschikbaarheid mindert!
- Boek bij het meest betrouwbare autoverhuurbedrijf Adobe Rent a car. Krijg automatisch 10% korting verrekend via deze link. Wijzigingen en gratis annuleren is mogelijk tot 72u vooraf.
- Check ook bij Sunny Cars voor de all inclusive formule, eveneens met gratis annuleren optie.
- Beperkt budget? Vergelijk via deze link de beste deals voor een huurauto.
- Ga op avontuur met een 4×4 met rooftop tent van Nomad America en krijg 10% korting met deze code: UNDERTHETREES
- Boek tijdig jouw shuttle.
NAAR TIERRA MADRE
Wie in het noorden van Guanacaste reist, zakt meestal af naar de nog ongerepte en rustige stranden bij El Jobo en La Cruz of bezoekt het Santa Rosa Nationaal Park of het Rincón de la Vieja Nationaal Park.
Na ons verblijf in het kleine dorpje El Jobo rijden wij in oostelijke richting landinwaarts naar piepklein Los Andes bij de grens van Nicaragua.
Daar wacht ons een verborgen parel: La Tierra Madre.
wildlife helpen door herbebossing
Tierra Madre werkt aan de creatie van een gezonde wildlife corridor door een doorgedreven herbebossingsproject waarbij optimaal aan de natuur en het wildlife wordt teruggegeven. Alles staat volledig ten dienste van de natuur en de wilde dieren in dit unieke wildlife sanctuary. Wilde dieren krijgen hierdoor alle kansen om te overleven in een gebied dat ooit door de mens negatief werd beïnvloed door ontbossing voor veeteelt.
Meer info over het project in dit filmpje.
Dit verblijf is een aanrader voor de echte natuurliefhebbers! Boek rechtstreeks via mail of via Whatsapp: +506 8705 42 49.
La Cruz landinwaarts
Zon, regen en een regenboog kleuren de hemel boven de groene flanken van de heuvel. We checken uit in Casa Mariquita en zetten koers naar La Cruz, het administratieve centrum van de regio.
Na 3 km in de richting van Liberia draaien we links de weg in naar Santa Cecilia en volgen nauwgezet de instructies die Adrien ons gaf om in Tierra Madre te geraken.
Teletubbie land? We rijden in zacht glooiende groene heuvels die sprookjesachtig aandoen door de zon die door de wolken speelt. Toefjes palmbomen of regenwoud breken de groene bulten in een decor van adembenemende vergezichten tot aan het meer van Nicaragua.
De rit naar Tierra Madre is een avontuur op zich. Opteer steeds voor minstens 3 nachten verblijf. Zo geniet je optimaal van de ervaring om deze afgelegen plek te bezoeken. Tierra Madre helpt (tegen een vergoeding) met transport als je de rit te uitdagend zou vinden.
Via het hek van een aanpalend erf rijden we het terrein op van Tierra Madre. Wow. Diep onder de indruk van de scenery.
“Hoe hebben jullie DIT gevonden? “ Is het eerste wat ik eruit gooi. Adrien vertelt in het Nederlands hoe ze hier in 2008 als een groepje Brusselaars tijdens 3 maanden backpacken op zoek waren naar een stuk grond. Tijdens de laatste 6 dagen van hun rondreis hadden ze niet gevonden wat ze zochten. Te toeristisch, te vlak, te droog,… In la Cruz gaven ze het nog een kans, zochten op kaarten en vonden bergen. En dat kon wel eens interessant zijn van ligging…
De bus dropt hen in de middle of nowhere waar ze informeren naar grond in de buurt van Garita. Te weten komen wie grond te koop heeft, gaat sneller dan een lopend vuurtje aangezien locals een commissie krijgen op een verkoop die ze kunnen regelen. En zo kwamen ze uit op een immens landgoed van 55 hectaren met zicht op de vulkanen Maderas en Concepcion in het meer van Nicaragua.
Het werd de start van een ambitieus project.
Tierra Madre op een unieke locatie
Op het gemeenschappelijk terras wordt al je aandacht naar de vulkanen in het meer gezogen. De sereniteit van het water en de iconische vulkaantoppen vormen de backdrop van een weelderige jungle die de grens vormt tussen Costa Rica en Nicaragua. Het terrein van Tierra Madre ligt op amper 2 km van die grens. En daar kan je als excursie heen wandelen.
Of ze hier ooit problemen hebben met drugstraffic of vluchtelingen? Neen. Beiden zijn vermoedelijk aanwezig maar net daarom is het hier misschien net veiliger. Zij die er een flinke duit aan verdienen, kijken toe op de veiligheid in de regio zodat politie er niets te zoeken heeft. Op een gestolen koe na, hebben ze hier in al die jaren nog nooit iets aan de hand gehad.
Ooit waren dit grote stukken landbouwgrond afgezoomd door primair regenwoud. De natuur nam intussen over met een handje hulp van landeigenaars die herbebossen. Zo werd een groene corridor gecreëerd om deze belangrijke zone voor wildlife en vogels te vrijwaren.
Er heerst een microklimaat in deze landstrook waar van kust tot kust geen enkele bergketen het landschap breekt. Het vocht van beide kusten en van het gigantische meer zorgt ook tijdens het droge seizoen voor meer regenval dan in het voor de rest kurkdroge Guanacaste. Zo start de droge periode hier niet in december maar in januari. En de omgeving blijft het hele jaar door diepgroen!
Opmerking: Verwacht je tijdens de maanden december, januari, februari tot begin maart aan veel wind (de passaatwinden die vanuit de Caraïben vrij spel hebben) met nu en dan een regenbui. Dit wordt afgewisseld met zonnige perioden. Voorzie je gewoon van aangepaste kleding aangezien de temperaturen hier iets koeler en tegelijk ook aangenamer zijn dan in het snikhete Liberia.
Vogelsoorten van beide kanten van het land komen hier voor. Migratievogels vullen het bonte gezelschap aan. Ook grote katachtigen zoals de jaguar, de poema, ocelot en de jaguarundi leven in deze streek. Zo doodde een zwarte jaguar ooit 10 van hun schapen. Die aanwezigheid zorgde ervoor dat een NGO in het gebied cameravallen uitzette. Ook luiaards, coati’s, brulapen, slingerapen en kapucijnapen leven in het dichtbegroeide woud.
De omgeving bruist gewoonweg van de natuurlijke energie dankzij zoveel indrukwekkende fauna en flora.
back to nature
Weg van de allesverslindende consumptiemaatschappij en back to basics naar een zelfbedruipende manier van leven. Dat was het doel van Adrien toen hij in 2013 naar Costa Rica verhuisde. Geen peulenschil om dat waar te maken. De boerderij onderaan het terrein werd initieel ingezet voor het telen van varkens, maar de afzetmarkt ontbrak.
Het was zoeken en zoeken naar wat kon renderen tot de mogelijkheden om te investeren plots wegvielen. De nadruk kwam te liggen op het voorzien in eigen noden met zo min mogelijk investering.
Telen op basis van permacultuur werd de focus. Het werd en is nog steeds een uitdagend avontuur om de arme kleigrond voedzaam te krijgen. Alles hangt met elkaar samen. Planten, wortels, insecten en uitwerpselen van dieren zorgen voor voedingsstoffen voor andere organismen. Het creëren van biomassa maakt de grond voedzamer. Dat zorgt voor een rijke bodem voor zovele gewassen.
Organische gewassen in vruchtbare bodem zorgen voor smaakvolle maaltijden. En dat mogen we proeven. De lunch is een vegetarische wrap die barst van de smaken!
Alles komt hier rechtstreeks uit de tuin en dat proef je echt. Bij het ontbijt eet je behalve vers fruit, vers gebakken brood! Ook ’s middags en ’s avonds krijg je hier de lekkerste salades en maaltijden met lokale ingrediënten geserveerd. Rouwig hoef je niet te zijn dat er geen restaurantjes in de buurt zijn.
Back to nature op het bord en back to nature in de omgeving.
Terwijl ik in een heerlijke moringa spinazie quiche prik met een knapperige salade ernaast poseert een groene boomhagedis heel mooi naast onze tafel.
Tierra Madre eco lodge
Naast de permacultuur finca baat Adrien ook een kleinschalige lodge uit. De houten chalets met een waanzinnig uitzicht op de omgeving trokken meteen mijn aandacht. Onze beslissing was snel gemaakt. We slapen op het gelijkvloers. Aangezien er geen andere gasten zijn, mogen we het balkon boven ons gebruiken waar je uitkijkt over het bladerdek tot het meer en de vulkanen.
De houten chalet is rustiek maar het kingsize bed heeft de meest comfortabele matras waar ik in Costa Rica al heb op geslapen. De temperatuur in de kamer kan je regelen door de deur naar de badkamer wel of niet open te zetten waardoor je het nooit echt te warm of te koud hebt.
Ideaal.
Een tropische bui klettert de volgende ochtend kort op het chalet. Nevel drapeert zich als een zacht deken tussen de bomen. Het zicht op de vulkanen is foetsie. De omgeving krijg iets mysterieus dankzij de tropische buien.
Ik staar met een dampende mok koffie in de witte sluier die in de jungle ligt gedrapeerd. Tot het geluid van een keel billed toekan mijn aandacht trekt. De toekan kwettert energiek hoog in de top van een boom en vliegt dan op.
Op de achtergrond brullen de brulapen hun ochtendlied. Ik geniet met een brede grijns. Die krijg ik de komende uren niet meer weg.
Het balkon is ideaal voor birdwatching! In 1 boom verschijnen op een half uurtje tijd tegen de achtergrond van witte ochtendgevel behalve de toekan ook groene papegaaien, zwarte gieren en ekstergaaien voor mijn lens.
Lager bij de grond fladderen vlinders en zoemen bijtjes af en aan.
Het uitzicht rond ons wijzigt non-stop: blauwe hemel, bewolkt, sluiers nevel of dreigende wolken in een omgeving verzadigd van tropische regen.
In al haar vormen heeft het uitzicht iets speciaals. Het brengt tot rust. Wie weg van alles helemaal wilt onthaasten, hoeft niet te twijfelen. De energie en magie op deze plek is buitengewoon intens!
Wandeling in de jungle
Ik sta te popelen om de jungle in te trekken. De voorbije 2 dagen in El Jobo zagen we vooral strandjes en 50 tinten blauw. Mijn hart ligt in de groene natuur bij 50 tinten groen. En daar is hier geen tekort aan. Een wandelpad slingert zich langs een smal paadje vol natte bladeren gestaag omlaag.
Funghi sieren omgevallen boomstammen. Epifyten banen zich een weg naar boven op zoek naar licht. De strijd om voeding en energie speelt zich hier in af in het kleinste detail.
Tussen de bomen kruipt een grijze nevel dichterbij. De wind steekt op. De brulapen worden onrustig. Dat betekent: regen op komst. En dat gaat snel. Amper 30 seconden later barst een tropische bui los. Net op tijd prop ik het fotoapparaat in het rugzakje. Een afkoelende douche in de jungle waarderen we beslist. Alleen ligt de regencover voor de rugzak in de chalet. Niet slim. We improviseren met een breed bananenblad dat we errond binden. Dat lukt ook. Het bladerdek is trouwens zo dicht dat we niet de volledige lading krijgen.
Schuilend onder een gigantische fig tree wachten we tot de heftigste regen achter de rug is en wandelen dan vrolijk verder. We zijn hier half december. Dat betekent nu en dan nog een bui. De temperaturen zijn tropisch dus echt storen doet zo’n afkoeling echt niet. Integendeel. Het hoort er gewoon bij en maakt de ervaring compleet.
Een afdaling betekent nadien helaas ook een flinke klim terug omhoog. En dat is voor mijn slechte conditie afzien. Tom geniet intussen van de klauterpartij omhoog. Ik wandel hijgend het brede pad omhoog en zie dan licht aan het einde van de tunnel.
Na een deugddoende douche laat ik de trillende beenspieren tot rust komen bij een heerlijke koffie op het balkon met een volgende show van moeder natuur.
Allemaal beestjes in Tierra Madre
Weelderige jungle en primair woud vlakbij betekent beestjes. Veel beestjes. En daar houden we de ogen goed voor open. Meestal zie je ze op een moment dat je ze niet verwacht. En dan ben je soms even verbaasd als hen. Zo snuffelt vlak voor de avond valt pal naast het pad een miereneter met zijn snuit in het zand op zoek naar mieren. Hij schrikt op, gaat op zijn achterpoten staan, sist en duikt het bos in. Uiteraard te laat voor een foto, maar wat een leuke ontmoeting 🙂
Op het terras rent een 3 cm zwarte mier: een bullet ant! Iets minder leuk, maar wel heel indrukwekkend. De kop is angstaanjagend en niet zonder reden.
Een beet van deze mier haalt pijnniveau 4 – het hoogste niveau – op de Schmidt sting pain index. Je gaat er zeker niet aan dood maar doorstaat ruim 24 uur lang huiveringwekkende rillingen, stuipen en pijnscheuten. Een bullet ant valt je niet aan. Je moet echt al met je hand op de mier grijpen om gebeten te worden. Ik kijk vol ontzag naar deze creepy crawler met een onzichtbaar maar uiterst pijnlijk wapen.
Toch maar even de stapschoenen goed uitschudden als we straks op pad gaan…
Een roofvogel suist met hoge snelheid de grote boom aan het balkon in. Een kapucijnaap krijst plots de hele buurt bijeen om de rest te verwittigen. Die vogel ging toch echt niet achter een aap aan, of wel? Of had hij het gemunt op een babyaapje? Er heerst alleszins grote commotie in de boom. Ik probeer in de wirwar aan blaadjes het tafereel te volgen, maar zo snel als de paniek uitbrak, zo snel is het terug stil.
Onder het balkon hoor ik in de struiken gefoerageer. Is de miereneter terug aan het scharrelen of is een coati of agouti aan het werk? Het blijft een raadsel. Geritsel en bedrijvigheid rond onze chalet houden onze zintuigen goed op scherp.
Permacultuur in Tierra Madre
Hoe passen ze hier permacultuur toe? Na het ontbijt staat een rondleiding op het programma. Adrien vertelt over de ups & downs om hun organische boerderij uit te bouwen. Trial en error zetten de toon van hun avontuur. Bij aanvang was er geen weg tot hun terrein. Met een robuuste Unimog ploeterden ze ettelijke kilometers door modderige sporen om materialen te vervoeren.
De boerderij die lager op het terrein ligt, vrat meer energie dan het rendeerde waardoor andere bronnen van inkomsten gezocht werden.
Het op kleinschalig niveau telen van gewassen op organische manier bleek de meest rendabele optie. Zo is bijna 100% van de etenswaren die je geserveerd krijgt, afkomstig uit eigen organische kweek. Ook het permacultuur verhaal evolueert steeds verder naar een meer instinctievere cintropic permacultuur. Nu eens met goede resultaten, dan weer wat minder. Net zoals de natuurlijke cyclus van de omgeving hier alle leven bepaalt. Net zoals planten zich ook vernuft wapenen tegen kleine obstakels door het probleem -de bacterie – te omarmen.
Het inzetten van biomassa en natuurlijke voedingstoffen voor de bodem staat voorop. Het afwisselen van gewassen met een bepaalde geur, met verschillende toxines in de wortels. Het heeft allemaal een nut in het verrijken van het ecosysteem. Een toestel achter de keuken produceert biogas waar de keukenstoof op draait. Water wordt gegeneerd uit 2 natuurlijke bronnen en 8m² zonnepanelen zorgen voor stroom.
Zelfberedzaam en zelfbedruipend met zo min mogelijk impact op de omgeving, dat is de opzet van zijn project. De rondleiding is beslist een aanrader!
ruimte voor nieuwe projecten
Het terrein heeft zoveel potentieel maar daar is meer hulp voor nodig. Het aantrekken van gemotiveerde like-minded ondernemers die hier hun eigen project binnen de totaalvisie willen uitwerken zijn meer dan welkom. De boerderij onderaan het domein wordt momenteel niet benut en dat is zonde. Biologen, permacultuur boeren en mensen die de handen uit de mouwen willen steken, vinden hier een unieke back to nature levensstijl.
Het leven is er puur maar niet voor doetjes. We hopen van harte dat mensen die net als Adrien weg willen van de rat race en de consumptiemaatschappij hier hun weg heen vinden. Dromen over deze manier van leven doen er beslist velen. Uitvoeren is andere koek. Tierra Madre zorgt alleszins voor een handige springplank om die droom uit te voeren.
Diep onder de indruk van dit lovenswaardig project en het enorme enthousiasme van Adrien verlaten we Tierra Madre, glijdend door de verzadigde rode kleigrond, terug omlaag door de teletubbie heuvels.
nog meer te doen in LA TIERRA MADRE
Door een wijziging in onze vlucht, konden we deze bestemming last-minute als extraatje meenemen. Helaas verbleven we er slechts 2 nachten.
Wie langer verblijft in Tierra Madre, kan hier langere wandeltochten door de jungle inplannen zelfs tot het meer van Nicaragua! Nog niet overtuigd na het lezen van dit bericht? Bekijk dan zeker dit filmpje.
Ja, zo mooi is het daar 🙂
Boek rechtstreeks via mail of via Whatsapp: +506 8705 42 49.
verder vanuit La Tierra Madre
- Ontdek ongerepte witte stranden bij El Jobo en La Cruz of ga het water op.
- Bezoek Santa Rosa Nationaal Park en de natuurreservaten in het noorden van Guancaste.
- Verken vulkanisch natuurschoon in Curubandé en Rincón de la Vieja Nationaal Park.
- Strandliefhebbers op zoek naar meer vertier trekken naar de Gold Coast.
- Via Liberia rij je verder naar het nevelwoud in Monteverde.
Onze trip down memory lane gaat verder met een ontroerende ontmoeting in Brasilia waar we 20 jaar geleden in een kleine kleurrijke hoeksoda tamales aten.
We zijn onderweg naar een off the grid cottage in Dos Rios aan de niet toeristische noordkant van het Rincon de la Vieja nationaal Park.
Rij je verder oostwaarts richting Upala?
- Spot vogels, apen en kaaimannen in de wetlands van Caño Negro.
- Bewonder de hemelsblauwe Rio Celeste in Tenorio Volcano nationaal Park.
Laatste versie: 6 juni 2023
Meer informatie
- Reisvoorbereiding rondreis Costa Rica
- Waar naartoe in Costa Rica? Kijk op de interactieve kaart
- Wat neem je mee naar Costa Rica?
- Hoe ziet reizen in Costa Rica eruit tijdens Covid-19?
- En wanneer is voor jou de beste reisperiode?
- Standaard reisroutes: start hier
- Voorbeeldrondreis 2 tot 3 weken “natuur en wildlife”
- De 20 mooiste watervallen
- Alles over autohuur en rijden in Costa Rica.
.
Ook zo gefascineerd door wonderlijke natuur en wildlife? Volg Under The Trees op Instagram