Veel zon, zand en zee en een prachtige zonsondergang in Zancudo. En dan ontdekken we het donkere kantje van het paradijs in de kerstvakantie aan het strand.
Bespaar op transport
TIP: Boek je transport van zodra je de vlucht hebt geboekt. Tarieven stijgen snel als de beschikbaarheid mindert!
- Boek bij het meest betrouwbare autoverhuurbedrijf Adobe Rent a car. Krijg automatisch 10% korting verrekend via deze link. Wijzigingen en gratis annuleren is mogelijk tot 72u vooraf.
- Check ook bij Sunny Cars voor de all inclusive formule, eveneens met gratis annuleren optie.
- Beperkt budget? Vergelijk via deze link de beste deals voor een huurauto.
- Ga op avontuur met een 4×4 met rooftop tent van Nomad America en krijg 10% korting met deze code: UNDERTHETREES
- Boek tijdig jouw shuttle.
Naar het uiterste zuiden
Alle bestemmingen in de South Pacific vind je in dit overzicht.
- We vertrekken in Ojochal naar Palmar Norte en rijden verder richting de grens van Panama.
- Langs de Ruta 2 bereik je via Gamba de ingang van het Piedras Blancas Nationaal Park.
- Sla in Rio Claro rechtsaf naar Golfito. Op 12 km voor Golfito draai je links aan de Nuevo Bar Rodeo de Ruta 238 op die naar Zancudo en Pavones gaat.
Voorbij de brug over de Rio Coto verandert het asfalt in een brede grindweg. Links en rechts passeer je palmolieplantages.
Dit waren vroeger banaanplantages tot de United Fruit Company uit de regio vertrok. Na een periode van rijstvelden werden palmen aangeplant voor het winnen van palmolie.
Het ruige zuiden doet ons niet meteen ruig aan.
Waar is de jungle?
Zancudo ligt helemaal in een uithoek. Toch krijgen we het gevoel dat maps.me ons weer een iets te avontuurlijk baantje instuurt als we op een met gras overgroeide zandweg hobbelen. Waze werkt niet omdat er geen verbinding is. We rijden nog een klein stukje tot hoge bomen vol klimop en kijken elkaar aan: “neen dit is niet juist”.
We keren 4 km terug tot het schooltje waar de grindweg breder is. Deze weg brengt ons 13 km later in Zancudo. Vanaf de afslag naar de Ruta 238 is het dus 10 km tot Conte waar je op een T-kruispunt rechtsaf slaat. Dan is het nog 18 km bumpy road tot Zancudo waar je onder talrijke palmbomen op 100 meter afstand van de lange kustlijn rijdt.
ZANCUDO DORP
De kleine gemeenschap van Zancudo met amper 450 inwoners is bekend om haar 9 km uitgestrekte strand waar de branding van noord naar zuid intenser wordt. In het noorden (dichter bij de Golfo Dulce) kan je comfortabel zwemmen. Iets meer zuidwaarts neem je best het body board of de surfplank mee het water op.
De lokale bevolking tref je in de meest noordelijke 2 km van de punt van Zancudo waar de mangrove in de Rio Coto uitkomt. Deze rivier stroomt iets verder in de Golfo Dulce.
In dit deel van Zancudo vind je een schooltje, een paar kerkjes, een voetbalveld, een supermarktje en enkele soda’s. Het is de favoriete plek van de lokale bevolking uit het binnenland die er in de kerstvakantie massaal hun tentjes komt opslaan.
Eten en logeren in Zancudo
Langs de lange grindweg onder palmbomen zit een caracara een stukje road kill op te peuzelen. Wij gaan ook een hapje eten, iets verderop in soda Loritos. Daar wordt het concept ‘vegetariana’ met een vreemde blik onthaald. Neen, er is niets vegetarisch op het menu en er wordt ook geen alternatief aangeboden. Ik pols of patacones (geplette gebakken bananen) met wat groentjes mogelijk zijn. “Ah si, es posible” knikt de Tico knul.
Brommertjes en quads rijden af en aan op de stoffige weg. De tafel die net met een natte doek is proper gemaakt, wordt onder een verse laag stof bedekt. Het droge seizoen is pas gestart. Dat belooft voor de komende maanden. Kindjes lopen met ijslollies in de felste kleuren langs deze stofweg. Gelukkig moeten ze snel likken voor het smelt. Het is intussen immers 34°C zonder een wolkje aan de hemel.
Cabinas au coeur du soleil
We checken in bij ‘Cabinas au coeur du soleil’. Onze cabina ‘Exotica’ heeft 2 kleurrijke hangmatten op het balkon die hier beslist van pas komen.
De kamer is heel compact maar heeft alles wat nodig is. Alles behalve koele lucht. De ventilatoren staan op het maximum en draaien heel luid. Toch is het overdag heel zwoel in de kamer. Het doet ons denken aan ons verblijf in Preciosa Lodge in Puerto Jimenez aan de overkant van de Golfo Dulce waar we vorig jaar logeerden.
Het koelt ‘s nachts in het uiterste zuiden niet echt af. We bereiden ons voor op een plakkerige nacht.
Zonsondergang iN ZANCUDO
Vlakbij is een kleine supermarkt. Tom neemt de beach bike en koopt wat ingrediënten voor onze nachos met groentjes deze avond. Om te eten heb je hier slechts enkele kleine soda’s en een beach restaurant bij Sol y Mar.
Aan de vele kampeerders onder de bomen vlak bij de monding van de Rio Coto te zien, gaat het deze avond overal afgeladen vol zitten. Het is vandaag voor de meeste Tico’s de laatste dag van de kerstvakantie. Dus overal aan het strand nog even heel druk voor hun verlof erop zit.
De avond kleurt langzaam oranje met vele tinten grijs als de zon ondergaat.
Op het strand kijk je recht op de zonsondergang boven de Osa Peninsula. De onweerswolken in de verte maken er echt een mooi plaatje van. Dit is genieten. Terwijl ik foto’s neem en een timelapse filmpje maak, word ik onopgemerkt aangevallen door no-see-ums.
De kleine speldenprikjes die ontzettend jeuken, doen me later op terras beseffen wat er tijdens dat half uur op het strand gebeurd is. Gewoon stiekem belegerd geweest door vervelende insectjes die je amper kan zien.
Helaas worden we slechts enkele uren na bedtijd nog door iets anders stiekem beetgenomen wat we helaas pas later ontdekken.
een vreemd gevoel
Door het oorverdovende lawaai van de 3 ventilatoren slapen we met oordoppen. De temperatuur valt mee dankzij deze ventilatie. Ik word echter wakker van licht in de kamer en zie de deur open staan. Heeft Tom de deur opengezet voor extra afkoeling? Of is ze open gewaaid door de wind? Ik sluit de deur, ga naar toilet en kruip terug in bed. Om 6 uur sta ik bij het krieken van de dag op. De vogeltjes zijn al actief dus ik zoek meteen naar mijn fotoapparaat.
Er bekruipt me een vreemd gevoel als ik het niet meteen vind. Op het balkon staat een stoel raar verschoven en de sleutel van de deur ligt buiten op de trap naar het terras. Tom wordt wakker en denkt uiteraard dat ik gewoon weer iets niet vind, wat wel vaker gebeurt… Tot ook hij beseft dat het fotoapparaat vermist is. Hij wandelt naar het strand om te kijken of daar toevallig niets werd achtergelaten en komt terug met spulletjes uit onze dagrugzakken, waaronder ook de reispassen…
The bad … beroofd in Zancudo
En dan begint het te dagen: we zijn beroofd! In de kamer, terwijl we sliepen. Enerzijds “oef voor de reispassen”. Het engste is echter dat mijn rugzakje vlak naast mijn zijde van het bed stond en er gezocht is op verschillende plaatsen. Gelukkig lag Tom’s portefeuille hoger op een rekje. We lichten Joanne en Daniel in die meteen de politie bellen. In de 13 jaar dat ze de Cabinas uitbaten hebben ze dit nog nooit aan de hand gehad, laten ze geschrokken weten.
Rustiek en open logeren heeft iets extra. Een velcro muggenraam naast een deur waar je van buitenaf zo het slot van kan open draaien, is helaas niet veilig. Alles wijst erop dat het iemand moet geweest zijn die de zwakke plekken van deze locatie kent.
De politie is een kwartiertje later daar. Ze luisteren naar het verhaal, waarop 2 agenten meteen richting Pavones trekken. Hebben ze iemand in gedachten? Intussen wordt onze verklaring genoteerd. Tom rijdt de agent naar het politiekantoortje aangezien hun enige wagen naar Pavones is. Onze verklaring wordt naar het OIJ (de FBI in Costa Rica) gefaxt die na een ander onderzoek in Puerto Jimenez zullen langskomen.
Bij diefstal bel je best meteen naar 911. De melding wordt dan geregistreerd op het hoogste niveau en verder opgevolgd. In 2020 werd tevens een applicatie gelanceerd om misdaad te rapporteren. Al snel wordt duidelijk dat onze inbreker in het mandje van de gestolen beach bike op korte tijd zoveel mogelijk spullen heeft meegenomen, het strand is opgereden en bij Mar y Sol terug naar de baan is gereden. Daar loopt het spoor dood.
Omwille van onze niet zo fijne ervaring vinden we het moeilijk om dit adresje aan te bevelen.
Andere logeertips
The good … jungle walk in wildlife reserve
Ondanks de commotie na de diefstal zijn we niet van plan het onze reis te laten verknoeien. Niet leuk wat gebeurd is en jammer van het fotoapparaat en het geld. Wij zijn echter ongedeerd. Dat is het belangrijkste. We willen er niet aan denken wat er kan gebeuren als je wakker wordt en iemand op heterdaad betrapt…
Gewoon snel even terugschakelen naar genieten in de natuur in een bosrijk domein.
Alsof het wildlife weet dat er geen paparazzi onder hun bomen loopt. Ze laten zich uitgebreid op korte afstand in de mooiste poses zien. Pestkopjes… Nu ja, het is eens een heel andere manier om wildlife te observeren zonder de afstand met een lens te overbruggen. We zien na enkele minuten een troep kapucijnaapjes, brulapen, doodshoofdaapjes en coati’s in de bomen springen. Zoveel wildlife activiteit op zo’n korte tijd zie je niet vaak. En dat hadden we hier niet verwacht. De natuur in Costa Rica zorgt voor een verrassende traktatie op het juiste moment.
Het terrein van Arena Alta staat vol junglebomen met immense plankwortels (buttress roots).
De reuzen van het bos rijzen boven andere bomen en zijn begroeid met tal van bromelia’s en parasietplanten. Het pad slingert langs en over de vele robuuste wortels die zich een weg zoeken over de bodem op zoek naar water. Wow, zoveel prachtige bomen!
De grillige vormen en doorgangen onder de bomen zorgen voor een sprookjesachtig decor.
De zon zorgt voor aangepaste feeërieke belichting.
Voor we aan de met groene planten overwoekerde rivier komen, lopen we onder een canon ball tree. Goed uit je doppen kijken dat je hier geen keiharde ronde vrucht op je hoofd krijgt!
In de mangrove ligt een krokodil op de oever te zonnen. In die mangrove kan je trouwens met een kajak het water opgaan om vogels en ander wildlife te spotten.
Al moeten we er wel bij vermelden dat in dit reservaat sindsdien flink wat huisjes gebouwd zijn. Of er nu nog zoveel wildlife te spotten is, weten we niet.
We hebben voor vandaag even genoeg avontuur achter de kiezen en besluiten te ontspannen. Tom springt op de beach bike om Zancudo te verkennen, ik geniet van de warmte in de hangmat.
HOE GERAAK JE IN ZANCUDO?
Met de auto is het een hele rit als je vanuit San José zou rijden. Besef ook dat rijtijden in Costa Rica veel langer zijn dan wat je gewoon bent. De rit van San José naar Zancudo duurt circa 7 uur. Je vertrekt best vroeg genoeg als je zonder onderweg te overnachten voor het donker wenst aan te komen. Een tussenstop is zeker aangenamer! Tijdens de maanden in het regenseizoen en vooral van september tot november heb je hier beslist een goed 4×4 voertuig nodig.
Met de watertaxi uit Golfito of uit Puerto Jimenez sta je er het snelste. Je betaalt 20 USD per persoon met een minimum van 50 tot 60 USD per boottocht. De openbare overzet vanuit Golfito vertrekt dagelijks (behalve op zondag) naar Zancudo en kost je amper 5 USD.
Het dichtstbijzijnde ziekenhuis is in Golfito op een half uurtje varen of in Ciudad Neilly op 1 uurtje rijden.
The ugly …
Hoewel ik de belevenis van voorbije nacht liefst wil vergeten, is mijn onderbewuste er nog niet klaar voor. Na een onrustige nacht sta ik op met een knoop in de maag. Het feit dat iemand ’s nachts in je kamer heeft gestaan terwijl je lag te slapen, is gewoon moeilijk te vatten.
We ontdekken ook the ugly van kerst in Costa Rica aan de kust. Het grasplein bij het strand aan de monding van de rivier ligt er na de grote uittocht van de kampeerders troosteloos bij.
Dit is het lelijke kantje van de drukke verlofperiode waarin ook vele binnenlandse toeristen massaal naar de stranden afzakken en deze helaas vol afval achterlaten. De gemeenschap van Zancudo heeft nog werk als ze hun blauwe vlag voor proper strand willen behouden.
Heeft deze ervaring mijn kijk op Costa Rica gewijzigd? Neen. Dit kan overal gebeuren, dus ook in het tropisch paradijs. We zijn een les rijker en blijven met evenveel enthousiasme dit prachtige land verder verkennen. Dat neemt niet weg dat we staan te popelen om ‘de crime scene’ te verlaten. Na het ontbijt rijden we verder zuidwaarts naar Pavones waar ons een hartelijke ontvangst wacht in Café de la Suerte.
Verder vanuit Zancudo
Alle bestemmingen in de South Pacific in dit bericht:
Laatste versie: 2 juni 2023
Meer informatie
- Reisvoorbereiding rondreis Costa Rica
- Waar naartoe in Costa Rica? Kijk op de interactieve kaart
- Maand per maand bekeken: wanneer is voor jou de beste reisperiode?
- Standaard reisroutes: start hier
- Voorbeeldrondreis 2 tot 3 weken “natuur en wildlife”
- Wat neem je mee naar Costa Rica?
- Hoe ziet reizen er tijdens Covid-19 in Costa Rica uit?
- De 20 mooiste watervallen
- Alles over autohuur (met 10% korting!) en met de auto rijden in Costa Rica
.
Ook zo gefascineerd door wonderlijke natuur en wildlife? Volg Under The Trees op Instagram.
* Boek of koop je iets (tijdens de browsersessie) na het klikken op een link van Booking.com of Bol.com? Dank je! Dit kost jou helemaal niets extra. Het helpt wel om alle informatie op deze blog te onderhouden en gratis te kunnen blijven aanbieden.