PUERTO JIMÉNEZ
Na de ruige jungle in het charmante Dos Brazos trekken we terug de beschaving in. Hoewel Puerto Jiménez eigenlijk ook beschouwd wordt als off-the-beaten path. Als je in Dos Brazos hebt gelogeerd, weet je wel beter. We draaien terug de hoofdbaan op naar rechts. De weelderige begroeiing valt weg en maakt plaats voor palmolieplantages, suikerrietplantages en veeweiden. Er is zo goed als geen beschutting tegen de schroeiende zon. Wat het hier wel goed doet zijn cacaobomen.
Interesse om een chocoladeboerderij te bezoeken? Raices Chocolate Farm op 10 min. van Puerto Jiménez is de organische boerderij van een Duitser. Tijdens een begeleide wandeling (35 USD) leer je hoe je chocolade moet maken. Proeven hoort er uiteraard ook bij! Ook bij Finca Kobo (17 km ten noorden van Puerto Jiménez) leer je alles over het chocoladeproces (32 USD).
We draaien links mee langs de kustweg op zoek naar een restaurantje.
In de baai liggen kleurrijke vissersbootjes op het rimpelloze water van de Golfo Dulce tegen de bergachtige backdrop van Piedras Blancas. Heel in de verte zien we de witte streep waar Golfito ligt verscholen. In Puerto Jiménez zitten de tavernes aan het water goed vol. De luide muziek en bedrijvigheid laat ons het contrast met de natuurgeluiden van Dos Brazos ongemeen hard voelen.
Na onze boodschappen in de hoofdstraat rijden we verder naar Preciosa lodge. Deze lodge ligt 7 km onder Puerto Jiménez, verscholen in een doodlopende zandweg van 2 km.
Ja, we zoeken het graag in een uithoek 🙂
PLAYA PLATANARES
Precioso Lodge ligt op het einde van een zandweg met langs beide kanten begroeiing.
Het kilometerslange strand ligt achter die begroeiing en loopt parallel met de strandweg. Na het inchecken, trekken we naar het strand voor een wandeling voor zonsondergang. In de lucht tekent zich een prachtig kunstwerk aan wolken af.
Naast ons in de Golfo Dulce zien we dolfijnen en roggen in het heldere water zwemmen. De slanke dolfijnen veroorzaken nauwelijks een rimpeling voor ze terug onder water glijden. In tegenstelling tot veel plaatsen in Costa Rica is het water hier rustig en ook voor ons uitstekend om in te zwemmen.
De beschutte Golfo Dulce is een zeldzaam tropisch fjord estuarium. Dit unieke zeehabitat herbergt meer dan 20% van het zeeleven in de Stille Oceaan van Costa Rica. De warme wateren zijn de thuisbasis van karetschildpadden, grote groepen dolfijnen en het ideale broed- en verzorgingsgebied voor migrerende walvissen. Bultruggen komen hier het meeste voor (van december tot april en van juli tot november). Walvishaaien zie je van april tot mei.
Het uitgestrekte strand van Platanares ligt pal naast de mangrove die je met een kayak (op eigen houtje voor 10 USD/dag of begeleid voor 45 USD pp voor 2,5 u.) kan verkennen. De zon gaat intussen langzaam onder en kleurt het gele zand goud. Scarlet Macaws vliegen over ons hoofd naar hun nesten.
DUISTERNIS en zonsopgang
Na ons diner in Iguana Lodge rijden we langzaam terug langs de zandweg. Heel langzaam, want veel wildlife is actief in het duister. Ook ocelotten worden door nachtelijke camera’s rond de Precioso Lodge opgemerkt. Chique om te weten dat mijn favoriete junglekatten in de buurt zijn 🙂
De nacht is hier donker en luidruchtig, maar ook warm. De natuurlijke ventilatie in de kamer zorgt voor enige afkoeling, maar echt fris is het hier s’ nachts niet. Het ‘koelt’ slechts af tot 23°C.
Sunrise. Aan de Pacific Coast zie je prachtige zonsondergangen boven zee. Hier zitten we echter op de ideale plek in de baai voor een oogverblindende warme zonsopgang boven het binnenland. De hemel kleurt alle tinten paars met een felle gele zon die opkomt.
CABO MATAPALO
Na koffie en wat foto’s kijken in de hangmat zetten we met een hartig ontbijt achter de kiezen koers naar de zuidelijkste tip van de Osa Peninsula. Je moet vanuit Punta Preciosa eerst een stukje terug naar Puerto Jiménez om dan de hoofdbaan naar Carate te rijden.
Links van ons ligt de Golfo Dulce, rechts zien we landbouwgebied. In Cabo Matapalo gaat het kalme water van de baai over in de ruwe branding van de Stille Oceaan. Dit is de plek waar veel surfers zich uitleven. Wij gaan er niet surfen, maar wandelen. We kregen instructies mee van de gastheer om een niet aangeduid wandelpad in Cabo Matapalo te vinden.
De grindweg van 18 km laat de wagen rammelen tot we 300 m voor Eco Lodge en Restaurant Lapa Rios linksaf slaan (naar Encanta la Vida). De dirt road buigt naar rechts naar Playa Pan Dulce met op de linkerkant een vervallen wachthuisje. Rij tussen de palen en volg rechts mee tot een parkingplek. Van daaruit kan je een afwisselende wandeling maken die de kustlijn en beach road volgt. Dit wordt alweer een gratis wandeling waar we meer wildlife zien dan in een nationaal park.
strandwandeling
De start van de wandeling is even zoeken. Neem het wegje naar het strand links.
De 6 km lange wandeling brengt je langs paradijselijke baaien en dichte begroeiing.
Surfers trotseren hier uitdagende golven. Maar ook boven je hoofd is er entertainment.
Scarlet Macaws zijn luidruchtig amandelnoten aan het eten. Meestal zijn ze met een groepje. Het onderling gekibbel over de beste zitplek in de boom is al even rumoerig als hun geknabbel.
Ook in het water zit pit. Vergis je niet. Dat turquoise kleurtje is het gevolg van hevige onderstroming en verplaatsing van zand in het water. Iets minder idyllisch dus om daarin in te dobberen 😉
Kapucijnaapjes springen van tak naar tak over de strandweg. Eentje geraakt achterop en twijfelt als hij ons ziet passeren.
De familie waar ook een babyaapje bij zit, wacht geduldig op de achterblijver.
Grote leguanen ritselen door de droge bladeren. We zijn gewoonweg omsingeld door wildlife! Op het einde van de strandweg zien we hoge bomen overwoekerd door klimop. Aan dit sprookjesachtig bosje slaan we rechtsaf naar de waterval.
Het laatste stuk is behoorlijk klauteren. Ik ben met flipflops op wandel dus het vraagt enige concentratie, maar het lukt. We hebben de waterval voor ons alleen. Rust en afkoeling. Zalig…
LAPAS RIOS
Na de wandeling kan je iets eten in Lapas Rios. Het restaurant heeft een groot terras met zicht op de bovenkant van het bladerdek. En hier zie je, jawel: brulapen. Terwijl ik snoep van een heerlijk zoet dessertje eten zij voedzame groene blaadjes in de bomen.
Aan de overkant van Cabo Matapalo ligt een andere populaire surfbestemming. In Pavones kan je de langste left break golf vinden van het land (en de 2de langste ter wereld).
NAAR CARATE
Vanuit Puerto Jiménez rij je op circa 1,5 u naar Carate. Maak er een daguitstap van of logeer in Carate. De open vlakten met landbouwgebied transformeren voorbij Cabo Matapalo in dichtere vegetatie met hoge bomen. Borden waarschuwen ons voor overstekend wildlife. Op dat moment zien we een groepje coati’s over de weg zigzaggen. OK, dat bord staat er niet zomaar. Opletten dus!
Het dichte bladerdek zorgt voor schaduw op de weg. Cicaden zijn ook hier druk bezig met hun paringsritueel en zorgen voor een gegons van jewelste. Mijn oren tuiten. Blue morpho’s fladderen ongestoord langs de rand van het bos. We rijden intussen steeds hoger en zien de temperatuur met 5°C dalen. Op 20 km van Carate valt het getsjirp van de cicaden weg en rijden we terug in open vlakte tot we voorbij de Lookout Inn door een junglerivier rijden. De rivier is breed maar in het droge seizoen vlot over te steken.
We staan ervan versteld hoeveel landbouwgebied hier is terwijl we onderweg zijn naar de meest biodiverse plek op aarde. Je rijdt door rivieren en over tientallen brugjes tot je op 4 km voor Carate in mangrovegebied komt. Hangend gras en palmen langs de helling zijn getuige van de overvloedige regenval dat dit gebied kent.
RIVIEREN EN DIRT ROADS
De rivieren zijn breed maar ondiep. In het droge seizoen worden zandbanken in de rivier dan ook creatief benut. Zo staat er een pick-up te koop en zien we de kampeerplek van een gezin in een hippiebusje. In het regenseizoen is het hier andere koek. Dan kan je nauwelijks door het snelstromende water dat veel hoger staat dan de sporadische plassen die we nu zien.
Sprookjesachtige bomen met geschubde stammen en kleurrijke patronen staan statig in het ruwe landschap: nature’s art…
Iseami Hostel, een mini supermarketje, een schooltje en La Leona Base camp liggen verscholen tussen al deze kunstwerkjes van bomen.
Voorbij de smalle air strip van Carate wordt de weg drastisch slechter. We rijden een heel eind door een droge rivierbedding vol keien tot we een smal baantje zien. Een bord met opschrift ‘the worst is over’ geeft ons moed om door te zetten tot het uiterste eindpunt van de weg. Dat is nog eens 3 km verder ‘the middle of nowhere’ in naar Luna Lodge.
LUNA LODGE
Deze grote eco lodge ligt verscholen in primair en secundair regenwoud op een steenworp van Corcovado Nationaal Park. We vragen of we er iets kunnen lunchen. Willy, de moeder van de uitbaatster ontvangt ons als een gastvrij omaatje dat de kinderen op visite krijgt. Ze vertelt fier over het ontstaan van Luna Lodge in 2000 en laat weten dat we er gerust de dag mogen verblijven, de trails mogen wandelen, gratis koffie een thee mogen drinken en het zwembad mogen gebruiken.
Echt? Dit is wel een heel leuke verrassing! Het enige wat ze vragen is het nuttigen van de lunch. 15 USD voor een lekkere maaltijd en alle extraatjes die we erbij krijgen, maakt het beslist een verrassend leuk dagverblijf.
Ook hier zie je prachtige creaties van de natuur.
Het jungle trail is 1,5 km lang en te wandelen op 1 u.15 fotostops niet meegeteld. Het brengt je langs zeldzame bomen in primair regenwoud via een wandelpad over een smalle richel tussen bomen waar brulapen hoog in het bladerdek leven.
Het andere trail brengt ons langs een steil wandelpad omlaag naar een waterval met een verfrissende poel die we weer helemaal voor ons alleen hebben.
allemaal beestjes
Een hagedisje met felblauwe staart springt vliegensvlug voor ons het pad over. De felle kleuren zijn een duidelijk signaal naar roofdieren.
Een meer gecamoufleerd exemplaar op een droog blad houdt stokstijf een insect in de gaten. Een roofvogel viseert op zijn beurt het hagedisje. Links, rechts, boven en onder jou. Overal waar je kijkt, zie je allemaal beestjes bezig met hun strijd om te overleven.
PLAYA CARATE
Wie Corcovado wilt bezoeken kan vanuit Luna Lodge perfect de tocht starten. Je wordt dan naar het strand van Carate gebracht vanwaar je 45 min. wandelt tot het Leona Ranger Station. Onderweg zie je in de junglerand langs het strand al meteen vele diersoorten. Van brulapen, kapucijnapen, slingerapen, doodshoofdaapjes tot luiaards, miereneters, tayra’s…
We bezochten Corcovado Nationaal Park in 2015 vanuit Drake Bay en het Sirena Ranger Station. De uitdagende maar zeer interessante wandeling in ongerepte jungle waar je op korte tijd wel heel veel wildlife ziet, is een echte aanrader voor natuur- en dierenliefhebbers.
Het zeewater is hier al even ruig als de omgeving. Schildpadden komen er aan land om tussen het vele drift wood hun eieren te leggen. Er is in beide richtingen geen levende ziel te bespeuren.
wild carate
Na een paradijselijk dagverblijf rijden we vanuit Carate terug naar Puerto Jiménez. Een bordje kondigt de uitdagende weg weer doodleuk aan. Ze zien er hier wel de humor van in dat je op elk moment je wagen in los grind en modder kan vastrijden. Eigenlijk is de hele rit gewoon een avontuur op zich.
Onderweg speelt zich nog een NatGeo live af. Een machtige crested caracara peuzelt een flink stuk bloederige prooi op. Dit is het wilde ongetemde zuiden van Costa Rica. Het hoort er helemaal bij.
We rijden met een achterruit die intussen volledig onder het stof zit terug via landbouwgebied naar Puerto Jiménez.
Vanuit Puerto Jiménez kan je naar Golfito (en Boquete in Panama) of terug richting de Costa Ballena. Van daaruit trekken we naar het nevelwoud van de Cerro de la Muerte waar we op zoek gaan naar de zeldzame en mystieke quetzal.
- Waar naartoe Costa Rica?
- Wanneer reizen in Costa Rica?
- Wat neem je mee naar Costa Rica?