Spot zwarte beren langs de weg en sta oog in oog met wapiti herten waar Indiaanse volkeren hun cultuur staande proberen te houden. Een scenic route door de Rocky Mountains vol wandelpaden brengt je langs fotogenieke meren.
Een avontuurlijke road trip met start in Alaska, brengt ons via de Yukon tot in Britisch Columbia en de machtige Rocky Mountains in Alberta. Dit is deel 3 van de road trip.
Indianen in de Yukon
Na de ruige wildernis in Alaska en de vele zwarte beren langs de weg in de Yukon, komen we aan in Kitwanga, een authentiek Indiaans dorp. De enorme totemcollectie is indrukwekkend. De norse blikken van dorpsbewoners ook. Ze spreken boekdelen: onaangekondigde reizigers zijn hier niet welkom. We rijden langzaam verder.
Onderweg naar de Hazeltons koelen we (bij 30°C) af in een veel koeler ijsriviertje. Op amper 2 meter slaat een gigantische zeearend ons gade. Niet bewegen en in stilte genieten is de boodschap. Kippenvelmoment! Tot hij zijn vleugels uitslaat en krachtig de hoogte in vliegt.
Je zou denken dat we in Dawson City ons lesje hebben geleerd en weg blijven van rivieren waar beren op vis jagen. Niet dus! De prachtige omgeving en een handige picknicktafel in de buurt met prachtig zicht op de besneeuwde Hazelton Mountains winnen het van het gezond verstand. We parkeren de camper op een idyllisch plekje bij de Skeena River.
Wie niet met de camper is, kan terecht in Skeena River House Bed & Breakfast.
In Ksan Indian Village staat Native Dancing op het programma. Het indianendorp bestaat uit longhouses met totems. De vele scenariofoutjes van de dorpsbewoners maken de show grappig en oprecht. Na een zeer hoge inkom worden na de show alle namen van de bezoekers apart afgeroepen om nog eens een extra fooi te geven. In een ander longhouse wordt handwerk verkocht aan exuberant hoge prijzen.
We vallen van het ene uiterste in het andere. Het ene indianendorp wilt niets met toeristen te maken hebben. Het Ksan village wilt er zoveel mogelijk geld uit halen. Een evenwicht zou mooi zijn.
inheemse cultuur bedreigd
De inheemse cultuur bleef duizenden jaren ongestoord tot de komst van de Britten in 1778. De enthousiaste verhalen over rijkdom door de handel in dierenhuiden, lokten vele avonturiers en pelsjagers naar het gebied. Zoals overal in Canada en de Verenigde Staten werden de oorspronkelijke bewoners de dupe van de groeiende bevolking en de economische ontwikkeling.
Ook in British Columbia moesten ze hun leefgebied verlaten wat gepaard ging met veel geweld. Bovendien zorgden missionarissen dat er een verbod kwam op het uitoefenen van traditionele gebruiken. Dat Westerlingen niet in elk dorp een warm welkom krijgen, is niet meer dan logisch. Momenteel leven nog zo’n 200 stammen die behoren tot de First Nations (de inheemse bevolking) verspreid in British Columbia.
old & new hazelton
Bij het oude pioniersdorp Old Hazelton pronkt de Hagwilget bridge op een duizelingwekkende hoogte van 100 m boven de rivier. Onder ons dendert een ijsrivier met brute kracht.
In New Hazelton wordt alles terug stil. Het is tijd om te bevoorraden en te tanken voor we verder rijden naar Smithers, een Zwitsers aandoend dorpje.
Na een lange droge en hete periode worden we plots getrakteerd op een heftig onweer. En dan ben ik als amateur storm chaser helemaal in mijn nopjes. De lucht kleurt alle tinten roze met machtige wolkenformaties alvorens een stortbui losbarst. Zalig!
De weg heeft ook monotone stukken waar geen einde aan lijkt te komen. Ik besluit intussen de camper wat op te ruimen. Geen goed idee. Als Tom zwenkt om een put in de baan te vermijden, rol ik over de vloer en bots met mijn knie tegen een deurtje. Terug rechtop krijg ik een openslaand kastje tegen mijn hoofd. Dit is helaas een typisch mij-scenario. Als ik de kluns uithang, doe ik het meteen grondig! Met een paar blauwe plekken en een buil erbij, zet ik me terug veilig vooraan vastgeklikt in de passagierszit. Tom zwijgt wijselijk. Met een zak ijs tegen mijn voorhoofd, kijk ik stilzwijgend naar de indrukwekkende bergtoppen van de Rocky Mountains.
RENDIEREN OP DE WEG
De gigantische reus Mount Robson doemt voor ons op bij het binnenrijden van The Rocky Mountains. De zon brandt op de voorruit. Opgelucht komen we aan in Jasper waar we bij de Athabasca River gretig verse buitenlucht opsnuiven.
Na de eerste teug zuurstof sta ik oog in oog met een prachtige elk of Wapiti. Deze rendieren hebben een fluwelen vacht over hun hoorns en pronken onbeschaamd met hun prachtige uiterlijk wat uiteraard mooie fotomomenten oplevert.
Op de toepasselijk genaamde Wapiti Campground geldt een ‘bear alert’. We nemen de gekende voorzorgmaatregelen met betrekking tot voedsel en afval. Ik trek aan Tom’s mouw om in een aantal van de zeer talrijke craft shops wat te snuisteren. Je vindt hier echt prachtig lokaal craft work. Het is zo moeilijk om hier aan budgetbeheer te doen. Gelukkig heb ik iemand in de buurt die over de uitgaven waakt.
SCHAPEN OP DE WEG
Vanuit Jasper rij je een scenic route naar Maligne Lake langs canyons met diepe spelonken gevuld met bruisend turquoise water. Je kan hier over brugjes met adembenemende vergezichten wandelen alvorens de rit verder te zetten naar Medicine Lake.
Wees voorbereid op wilde dieren op de weg. Een groepje big horn schapen blokkeert ook onze weg. Er is bezoek aan het raam. Bruine bolle ogen staren ons aan. Ze zijn niet van plan te wijken en eisen heel zelfzeker hun weg op. We verontschuldigen ons voor de doortocht en rijden langzaam verder.
Medicine Lake is het langste (22 km) en diepste meer van The Rocky Mountains. Ons beerbelletje komt hier goed van pas tijdens een avondwandeling langs de bosrijke oever. De omgeving waarin we rijden verveelt geen seconde. Het lange stilzitten soms wel. Het doet deugd de benen te strekken voor een lange wandeling na de intussen reeds duizenden kilometers in de camper.
RAFTING OP EEN IJSRIVIER
De omgeving is ideaal voor rafting op een gletsjerrivier. Helaas vandaag geen heldere hemel en zon. Het is bewolkt met regen. Het ijswater is amper 3°C. Mijn enthousiasme zakt meteen ook naar het vriespunt. De rafting trip is geboekt. Er is geen tijd om te morren. Ik wurm me met een grimas in een ijskoude natte wetsuit om 20 km verder pas aan boord te gaan van een raft.
In het raft kabbelen we gezapig verder terwijl onze stuurman ons nuttige commando’s uitlegt om horizontaal op het water te blijven. ‘Tuurlijk, op dit kalme riviertje’ lach ik spottend. Ik had beter gezwegen. De rivier wordt al heel snel woester. We krijgen een aantal ladingen ijskoud water over ons heen. Niemand blijft gespaard want het wordt razendsnel wel heel technisch om het raft veilig overeind te houden, rotsen te ontwijken en vooral om niet over boord te vliegen. Over een adrenaline rush gesproken!
Kletsnat en met bevroren vingers stappen we met een brede grijns uit het bootje. We hebben de Sunwapta (turbulente rivier) overwonnen! Heel fier maar compleet onderkoeld doen we snel droge kleding aan. Het zonnetje en een warme chocomelk brengen ons al snel terug op temperatuur. En dan zijn we weer op weg.
RIJDEN OP EEN GLETSJER
De Icefields Parkway is met recht één van de allermooiste wegen ter wereld. De landschappen in de Rocky Mountains zijn adembenemend.
Aan het Icefields Centre rijdt een speciale snow bus met reusachtige banden een grindhelling met 32% hellingsgraad omlaag naar de gletsjer. De bus rijdt omlaag de steile helling af…
Ik klem me stevig aan mijn zit vast, alsof ik daarmee enige controle heb op hellingsgraad. Naast ons stroomt ijskoud gletsjerwater door honderden kleine kanaaltjes. Met de afbrokkelende en smeltende gletsjers in gedachten, hoop ik maar dat deze rit goed afloopt.
Wandelen op een gletsjer is een unieke belevenis. De zon op het ijs tovert het landschap in een regenboog aan kleuren. Het voelt vreemd aan om op zo’n krakende massa ijs rond te wandelen. Vol ontzag genieten we van de ervaring en dit unieke natuurfenomeen. En er wacht ons nog meer natuurschoon in de Rocky Mountains.
Zo stroomt in Peyto Lake een massa rotspoeder in het meer wat zorgt voor de helblauwe kleur. De zon op de besneeuwde bergtoppen en de surreële kleur. Het heeft echt iets magisch.
Tijd voor een volgende traffic jam. Bighorn schapen of rendieren? Geen van beide. Een dikke gezapige grizzly beer wandelt iets verderop in de berm.
OMG, zo dichtbij!
We parkeren op de camping Mosquito Creek. Die naam belooft niet veel goeds… Uiteraard kiezen we, hardleers als we zijn, toch opnieuw een gezellig plekje vlakbij de rivier. We hebben geluk en worden niet lastig gevallen door muggen of door beren.
POWERSHOT NATUUR
Het befaamde turquoise Lake Louise met het protserige en zeer toeristische Chateau Lake Louise is schrikken na de eenzame wegen en rustige dorpjes in Alaska en de Yukon. Omkeren is geen optie, we moeten verder richting Vancouver.
Aan Lake Moraine is het al even druk. We ontvluchten de toeristische drukte in een kano en roeien steeds verder weg van het kabaal op de oever. De kleur van het meer is onrealistisch milky blue, een combinatie van ijswaterkristallen en het zonlicht. Het water kabbelt licht bij een zachte wind. Het is zalig muisstil op het water. Het landschap rond ons is adembenemend.
De reuzen van de Rocky Mountains steken met hun sneeuwtoppen schril af tegen de donkergroene sparren aan de voet. Het geelgroen mos langs de oevers ligt bezaaid met witte boomstronken. Wat een schilderachtig mooi kleurenpalet…
Na onze powershot natuur en rust begeven we ons terug de ‘beschaving’ in.
Onderweg naar Banff worden we op een picknickplaatsje omsingeld door een leger bedelende grondeekhoorns. We kunnen helaas niet weerstaan aan de smekende oogjes en delen wat restjes uit. Don’t feed the wildlife! schreeuwt een stemmetje in me. Te laat. De schattige diertjes nemen de kleine brokjes gretig tussen hun voorpootjes en knabbelen rustig en smakelijk van hun veroverde hapje. Die chipmunks zijn er verdorie op getraind om je met hun charmes in te pakken!
Wees slimmer dan ons. Kijk NIET in hun ogen en wandel gewoon verder. Door ze te voederen, maak je hen agressiever en geef je voeding die niet op hun menu thuis hoort!
HOT SPRINGS & HOODOOS
In Johnston Canyon wandel je langs brugjes en houten paadjes tegen de flank van de canyon. Onderweg naar de indrukwekkende upper falls passeer je talrijke kleine watervalletjes en bedelende chipmunks. We maken deze keer geen oogcontact! Na deze deugddoende wandeling middenin prachtige natuur komen we aan in Banff. Het kan dus nog toeristischer dan Lake Louise…
Gift shops zijn massaal aanwezig en bussen spuwen ladingen toeristen uit. We wandelen er even rond, intussen aan het bedenken hoe we kunnen ontsnappen aan de hustle en bustle van Banff. Gevonden! We eindigen de dag in de Banff upper hot springs waar je je kan laten verwennen met een therapeutische inpakbehandeling met sfeervolle en ontspannende muziek op de achtergrond.
In het buitenzwembad van 38°C heb je zicht op de ondergaande zon die de flanken van de Rocky Mountains oranje kleurt. De stoom van het hete water hult het romantische tafereel in een filterdunne nevel. Als dit geen perfecte manier is om de dag helemaal zen af te sluiten.
De volgende dag trekken we terug de natuur in vlakbij de Hoodoos, stenen pilaren die immuun lijken voor erosie.
Zigzag paadjes gaan tot de top van Tunnel Mountain waar je een adembenemend uitzicht hebt over Banff en Bow Valley. We komen er even tot rust na enkele actieve en toch wel drukkere dagen in the Rocky Mountains. Chipmunks zijn weer naarstig op zoek naar etensrestjes. Het zijn echt wel koddige beestjes om gade te slaan.
2000 UREN ZON PER JAAR
Opgelucht laten we het drukke toeristische Banff achter ons.
In Glacier National Park begint het te sneeuwen gevolgd door een flinke stortbui.
Via Revelstoke Nationaal Park rijden we naar Sicamous met miniatuurdorpen, Old MacDonalds Farm en het Enchanted Forest, een heus sprookjesbos met kasteel. Het regent, dondert en de bliksem licht in de duisternis een bosbrand op. Alsof we in het bos van Maleficent zijn terechtgekomen!
De Okanogan Valley ligt bezaaid met boomgaarden en fruitwinkels. Deze vallei geniet van meer dan 2000 uur zon per jaar. Alle campings zijn volzet. Dat is niet ongewoon in de zomervakantie. In the Rocky Mountains moet je goed op tijd boeken als je er in juli of augustus wilt logeren, zelfs op een camping. Uiteindelijk laat de security ons voor 10 USD op de parking van een camping vlakbij het meer in Kelowna staan.
Vernon & Kelowna zijn heel commercieel. Langs de weg is het één grote uitverkoop van campers, Fords en Dodges met om de 5 meter een tankstation. We zien helaas geen wildlife meer…
De vallei is kurkdroog. Het schaarse gras is geschroeid door de vele zonuren in deze regio. Laag steppegras brengt ons tot Osoyoos, het warmste meer in Canada (25°C). De omgevingstemperatuur loopt intussen weer vlot op tot boven de 30°C. Op het water zoeken watersporters naar verkoeling.
We draaien de klok terug een uur verder en gaan van Mountain Time naar Pacific time.
Het Klikuk spotted Lake voorbij Osoyoos doet vreemd aan. De geneeskrachtige modder bevat hoge waarden calcium, magnesium,… Ook al is het meer gelegen op privéterrein, je kan het vanop de snelweg goed zien.
BLOEDHEET WASHINGTON: 43° EN SNEEUW
In een dor landschap met fruitvelden en tractoren steken we de grens over naar Washington in de Verenigde Staten. De thermometer geeft 43°C aan. El Niño geeft er duidelijk een goede lap op! Gelukkig kunnen we het hoofd koel houden door de airco in de camper.
De charmante sfeer in Winthrop, een Cowboy dorpje met saloons en houten voetpaden nodigt uit voor een ijsje. Als we maar een excuus hebben.
In de hoger gelegen North Cascades ligt langs kronkelende baantjes sneeuw langs de weg. Over contrasten gesproken: dit is er wel eentje van formaat! De vergezichten zijn verbluffend. De lichtinval zorgt hier trouwens voor de groenblauwe kleur van het Diablo Lake.
Aan alle mooie liedjes komt een einde. Na het opruimen van de camper staat ons nog een koude douche te wachten. De kosten van de aanrijding in Watson Lake zijn volledig voor onze rekening aangezien we geen VIP plan hebben. Zelfs met het verslag van de politie was er geen ontkomen aan. We moeten vanuit België onze 1089 USD terugvorderen van het Canadese bedrijfje (wat uiteindelijk ook in orde kwam).
Deze onvergetelijke 6500 km road trip door de wildernis van Alaska en de Rocky Mountains nemen ze ons alleszins niet meer af.
veelzijdig vancouver
De road trip door Alaska en Canada, eindigt in Vancouver. De skytrain brengt ons tot Burnaby Cariboo RV Park. Na het zien van het indoor zwembad, een bubbelbad, gratis douches en een uitgebreide camping store besluiten we onszelf voor de laatste 3 dagen wat extra comfort te gunnen. Het gevoel van extra comfort lijkt even verloren te gaan als ik me op het filterdunne slaapmatje leg. Wat lag het zacht in de camper…
We ontwaken met regendruppels op de tent maar de zon begeleidt ons iets later naar het Stanley Park waar we tussen eeuwenoude gigantische sequoia’s wandelen.
Pikzwarte eekhoorntjes met een rattenkopje maken hier gekke bokkensprongen. Schattig is niet meteen het woord. Eerder een beetje griezelig…
Via Hollow Tree wandelen we naar 2nd beach waar de zon heel fel op het water schittert. Het doet vreemd aan zo dichtbij een wereldstad een oase van rust te vinden. Op de terugweg rijden enthousiaste skaters ons voorbij op de brede zeedijk die uitkijkt op de skyline van downtown Vancouver.
Vancouver heeft zowel voor de natuurliefhebber als de cultuurminnende reiziger heel wat in petto. Het contrast met de overweldigende wildernis van de voorbije weken is me iets te groot om de stad naar waarde te schatten. In de omgekeerde richting de road trip doen met Anchorage als eindpunt was misschien een betere optie geweest?
leaving canada
Ik sta verkreukeld en mopperig op. Het harde slaapmatje, het gevecht om het deken tijdens de koele nacht en het naderende einde van onze reis zijn geen goede combinatie. We proppen onze rugzak in de locker van het busstation bij de rest van de spullen en wandelen nog even langs het zeer grote Chinatown en het smalste gebouw ter wereld voor we de bus terug nemen naar Seattle waar onze rondreis is begonnen.
Na een busrit van 4 uren komen we aan de Amerikaanse grens waar een zeer grondige en zeer lange controle van alle bagage gebeurt. Daar gaan we weer… Ik zou mijn bagage echter ook beter wat grondiger checken, want voor de 2de keer deze reis ben ik mijn zonnebril kwijt…
back in seattle
Tijdens onze laatste dag slagen we erin om 3 pitstops in een Starbucks te doen. Een maple nut scone maakt de ervaring compleet. Overdaad schaadt? Echt niet, we overleven de beproeving met glans!
Het alternatieve en kleurrijke Broadway in Seattle is de artiestenbuurt bij uitstek en gezellig om de laatste uren te kuieren. We voelen de zon op onze schouders branden en zakken af naar Seattle Centre. De International Fountain zorgt voor wat afkoeling alvorens we een authentieke tram opspringen en de bus naar de luchthaven nemen.
Moe maar zeer voldaan zakken we onderuit en blikken terug naar een onvergetelijke road trip door de wildernis van Alaska en Canada vol momenten van verwondering voor de ruwe natuur en het ongetemde wildlife onderweg.
We fietsen een jaar later de wildernis van de Schotse Highlands in. Je leest het goed… een fietstocht door de Highlands.
finding beauty & peace
- Hiking in The Rocky Mountains
- Nationale Parken in Canada. Je hebt een park pass nodig om toegang te krijgen.
Gletsjers in Canada. Het westen van Canada kan voor het einde van deze eeuw 70 procent van zijn gletsjers kwijtraken als gevolg van de klimaatverandering, blijkt uit een studie. Wetenschappers van de Universiteit van British Columbia berekenden met computermodellen de impact van de verwachte temperatuurstijging op de ijsvorming. In het drogere binnenland van de Rocky Mountains zou tot 90 procent van de gletsjers verdwijnen. De gletsjers in het kustgebergte zullen naar schatting de helft van hun volume verliezen. The beauty of nature staat door de klimaatopwarming ook hier op het spel…
Bear safety: wat als je een beer tegenkomt?
helping animals
- Wildlife rescue in Canada
- Animal rescue in British Columbia
utt score
Als je vanuit Alaska via de Yukon naar de Rocky Mountains reist, merk je een voelbaar verschil in omgeving. De ruwe wildernis maakt plaats voor nationale parken en drukkere hot spots. De rondreis eindigen in een stad betekent ook meteen dat je de massa niet zo goed meer kan ontlopen. Wie in de omgekeerde richting rijdt, zal sneller geneigd zijn de scores te verhogen en misschien niet onterecht. We verbleven slechts enkele dagen in de Rocky Mountains wat niet voldoende is om deze plaats naar waarde te schatten.
Je kan in deze regio ook perfect met de auto een rondreis doen aangevuld met kleinschalig logement en wandelingen in de Rockies.
Laatste update: 1 mei 2021