De kleurrijke Schotse sfeer in het romantische Edinburgh aanvullen met een rondreis in de indrukwekkende Highlands en het feërieke Isle of Skye is een aanrader voor wie gaat backpacken in Schotland.
van belfast naar edinburgh
Na 5 maanden studeren in Noord-Ierland trek ik vanuit Belfast naar het magische Schotland.
Met een klein hartje verlaat ik Noord-Ierland waar ik me zo goed voelde. Het is een druilerige winterdag: grijs, nat en met een snedige wind. Alsof de natuur mee treurt om het afscheid. Al snel neemt de zin in het nieuwe avontuur over. Solo backpacken in Schotland zonder vaste plannen of een einddatum, ik kijk ernaar uit!
Met een volle rugzak stap ik als een overbeladen muilezel de trein op naar Belfast.
Op de Stena Line ferry naar Schotland klaart de lucht op. That’s more like it. Glasgow spreekt me niet aan. Ik reis meteen verder naar het middeleeuwse centrum van Edinburgh. De bus rijdt Princes Street binnen met zicht op het kasteel: Holy cow! Alsof ik in een sprookje ben beland.
charmant logement in de oude stad
High Street Hostel is een charmant oud gebouw met kleine knusse kamers en een overvloed aan sfeer. Het hostel ligt op wandelafstand van het kasteel en verscholen in een kasseisteegje langs The Royal Mile (de hoofdstraat van het oude centrum van Edinburgh Castle naar Hollyrood Palace). Het is hier gezelligheid troef.
Edinburgh is een heel veelzijdige stad met veel te zien en te doen. Als rust- en natuurzoeker trek ik uiteraard eerst even weg uit het centrum.
arthur’s seat, greyfriar’s boby en whisky
Edinburgh in putje winter heeft iets magisch, maar is ook verrekt koud! De wandeling start bij een stralend blauwe hemel via een steil pad vanuit de Royal Mile naar Arthur’s seat, het hoogste punt van de stad. De wandeling is mooi maar bij -15 °C een beproeving.
Verkleumd bereik ik de top, blaas ijskoude lucht uit en zie dan een adembenemend uitzicht over de stad, de zee en het Golspie meer. Nu, dat maakt deze klim de moeite waard. De afdaling gaat snel. Het ontdooien in de herberg verloopt echter langzamer. Het lijkt alsof het topje van mijn neus eraf gevroren is…
De volgende dag verwarmt het ontroerende verhaal van Greyfriars Bobby mijn hart. Deze hond waakte in de 19e eeuw 14 jaar lang bij het graf van zijn baasje op de begraafplaats Old Greyfriars Churchyard. De trouwe viervoeter werd tot heinde en ver beroemd door boeken en films over zijn verhaal. Het standbeeld van Greyfriars Bobby is in Edinburgh dan ook een populaire bezienswaardigheid.
Als dit verhaal je niet verwarmt, kan je je heil zoeken in de Scotch Whisky Heritage Centre. Proef na een informatieve rondleiding in de whiskybar uit maar liefst 300 verschillende soorten whisky.
historisch edinburgh
Intussen terug wat opgewarmd, gaat de ontdekkingstocht in Edinburgh verder.
De hoofdstad Edinburgh is kleiner dan Glasgow maar veel charmanter. Het indrukwekkende kasteel torent op een hoge rots in het dal tussen oud en nieuw machtig boven de stad uit. Ik heb geluk. Het heeft deze nacht gesneeuwd! Het kasteel ziet er onder een laagje sneeuw nog romantischer uit.
Vanuit het kasteel heb je trouwens een fenomenaal uitzicht over de stad. Tijdens een audio rondleiding met doedelzakmuziek en drums op de achtergrond krijg je intrigerende verhalen te horen. Zo kan je er bv. de kroonjuwelen en de Stone of Scone zien. Dit is de troon waarop Schotse koningen werden gekroond. Ik ben vooral gefascineerd door de aanwezigheid van een hondenkerkhofje. In een aangelegd tuintje zijn persoonlijke grafstenen getuige van de laatste rustplaats van de trouwe viervoeters van de officieren.
Het historisch centrum van Edinburgh staat op de werelderfgoedlijst van de Unesco en heeft vele oude architecturale parels zoals St. Giles Cathedral met een imponerend interieur. De organische middeleeuwse Oude stad en de geplande Georgische Nieuwe stad liggen harmonieus naast elkaar, verbonden door het stedelijk viaduct North Bridge en de Mound.
Wie interesse heeft in de architectuur van de vele prachtige gebouwen in Edinburgh kan deze bezichtigen tijdens een architecturale stadswandeling.
kleurrijk edinburgh en harry potter
De kleurrijke Vicoria Street, een van de mooiste straten van Edinburgh is een historische straat. De straat is een meesterwerk van architect Thomas Hamilton, het brein achter de neoklassieke architectuur van Edinburgh. Je staart hier in bewondering naar een mozaïek van iconische gebouwen met oude gevels uit de jaren 1830.
Harry Potter fans kunnen hun hart ophalen in het Diagon House aan een uitgebreid assortiment aan merchandising. In deze straat vind je geen grote ketens, maar vooral karakteristieke winkeltjes van zelfstandigen. In zo’n knus winkeltje koop ik me een nieuwe muts om mijn oren te beschermen tegen de vriestemperaturen en de hardnekkige winterwind. Ik bekijk het informatiebord in het hostel en bedenk wat ik deze avond zal doen.
spoken in edinburgh
Volgens het High Street Hostel is the haunted walk een echte aanrader, maar beslist niet voor doetjes. Edinburgh heeft de reputatie van ‘the most haunted city in Europe”te zijn. Ach zo’n toeristisch uitstapje moet ook eens kunnen. Met 2 stoere backpackers uit het hostel stap ik Edinburgh by night in voor een ghost tour.
De uitleg in de vele haunted places wordt tijdens de nachtelijke rondleiding heel overtuigend gegeven. Hier en daar een onnozele gil gaat aan me voorbij. Tot een hondje, dat de hele wandeling erg rustig was, plots bij het binnengaan van in één van de meest beruchte spookhuizen als een gek begint te blaffen. De kleine keffer was op geen enkele manier te kalmeren tot het terug buiten was. Het wordt plots akelig stil… Ik ben overtuigd. Het instinct van dieren is onfeilbaar: spoken bestaan!
Edinburgh heeft verschillende haunted places dus ook keuze te over om een tour te vinden.
Om helemaal in de sfeer van spoken te blijven, boek ik een ticket voor ‘Phantom of the Opera’.
In januari ben je niet alleen aan het backpacken in Schotland. Je ontmoet er vele Australische backpackers die tijdens hun zomervakantie in Europa rondreizen. Ik trek met de Australische Sally naar New Town waar we al snel een Schotse tearoom induiken om even te ontdooien. Van zodra er terug leven in onze verkleumde ledematen zit, wandelen we naar het Nationaal Museum voor een fototentoonstelling met als thema ‘Wildlife photography’. Hoe charmant Edinburgh ook is, ik ben mijn quotum dagen in een stad aan het overschrijden en hunker naar stilte en natuur.
hop-on hop-off in the highlands
De Haggis hop-on-hop-off tour is voor backpackers een aangename manier om de Highlands te verkennen. Ingeduffeld met handschoenen en mijn nieuwe warme muts stap ik het busje op waar vrolijke reizigers meteen zorgen voor een gezellige sfeer. De warme chocomelk onderweg doet deugd. Het mistige glooiende landschap gaat intussen over in ruigere dalen vol harige koeien. Kleine riviertjes worden loughs, grote meren tussen imposante heuvels en bergen.
We rijden door het Kingdom of Fife naar het Cairngorms National Park. Onze begeleider is een waterval aan weetjes doorspekt met sappige Schotse humor. De sfeer zit er goed in. Klaar om de vrieskou te trotseren en even de benen te strekken in een magisch woud, springen we uit het busje.
In de Hermitage gaat de wandeling naar de indrukwekkende Black Linn waterval waar de rivier de Braan neerstort in diepe schuimende poelen. De nevel zorgt voor een koude douche. We kunnen niet snel genoeg terug in ons warme busje duiken.
De rit gaat verder via Kinguissie naar de Rutven Barracks. Deze ruïnes hebben de Highlands als prachtige backdrop en laten ons al even proeven wat ons nog te wachten staat. Rechts van ons doemt het populaire skioord Aviemore op waar we na een fish & chips terug de baan op gaan naar Inverness.
mysterieus loch ness en kastelen
Een pitstop aan kasteel Urquart aan de oever van Loch Ness is één van de highlights van de rondrit. Onbewust scan je het grootste en diepste meer van Schotland op zoek naar vormen en schaduwen in het wateroppervlak. Geef toe. Hoe mooi zou het niet zijn als er op dat moment plots iets de kop boven water zou steken! Het meer doet bij valavond gewoonweg nog mysterieuzer aan. Maar geen Nessie te zien…
De weg kronkelt door het ruige landschap van de koude Highlands dat in een warme gloed baadt als de winterse zon ondergaat. En dan komen we aan het fotogenieke en meest gefotografeerde kasteel van Schotland, het Eilean Donan Castle.
Het kasteel is niet zo indrukwekkend, maar de ligging is wel echt picture perfect.
Bij het vallen van de avond rijdt het busje over de dure niet zo fotogenieke en door inwoners gehate brug naar het feeërieke Isle of Skye.
isle of skye
Isle of Skye is een idyllisch eiland rijk aan natuurlijke schoonheid en eeuwenoud erfgoed. De naam van het eiland heeft haar oorsprong in het Viking verleden van Schotland. ‘Skye’ betekent in het Noors ‘wolkeneiland’. Een kustlijn vol contrasten omringt het wolkeneiland. Het heeft zachte zandbaaien maar ook ruwe steile kliffen.
De ontzagwekkende bergketen van de Black Cuillins domineert het landschap. Deze imposante ruige bergen scheidden destijds de rivaliserende McLeod’s en McDonalds clans van elkaar. Het is niet moeilijk om in deze omgeving het strijdtoneel met dramatisch tromgeroffel en Schots gebrul in gedachten tot leven te zien komen.
We logeren aan de voet van de Black Cuillins in Broadford. Ik sta als eerste van onze groep op en maak een wandeling in de koele ochtendlucht met zicht op een cluster van kleine eilanden. De kust van Applecross ziet er sereen uit onder een pastelkleurige lucht. Het uitzicht over de kustlijn en het spel van kleur in water, lucht en land is hier echt verbluffend mooi. Ik word er stil van en geniet.
Terug in het hostel is het gedaan met de stilte. Iedereen is wakker en onze Schotse gids is alweer sappige verhalen aan het vertellen. Ik ben intussen de tel kwijt geraakt hoe vaak hij het woordje ‘wee’ gebruikt, het typische Schotse verkleinwoord. Na het ontbijt gaat de rit verder de kust af naar Portree. “A wee bit down the road…”
vissersdorp portree
In het busje klinkt gezellige Schotse muziek. Mijn jeans is intussen flink aan het knellen. Ik wou dat ik het op de droogkast van de jeugdherberg kon steken. Helaas besef ik dat ik mijn dagelijkse portie veel te lekkere Schotse shortbread cookies moet minderen. Maar ze zijn zo lekker!
Rotsen die behoren tot de oudste gesteenten ter wereld pronken onderweg naar Portree. De kleuren in het heuvellandschap, in de lucht en in de gevels van de huizen en visserssloepen op het water maken er alweer een idyllisch tafereeltje van. Portree is trouwens de hoofdstad van het eiland en een ideale uitvalsbasis om het Trotternish schiereiland te verkennen.
old man of storr
Vlakbij Portree liggen de indrukwekkende Quirang met het iconische Old Man of Storr. De Storr is een grote granieten rotsblok met een eenzame hoge zuil van steen. Deze steen werd genaamd naar een oude man die samen met zijn vrouw regelmatig naar dit punt wandelde om te genieten van het uitzicht. Na het overlijden van zijn vrouw wandelde hij een laatste keer The Storr op en wenste dat hij daar eeuwig kon blijven. De elfenkoning hoorde zijn wens en veranderde hem in steen. Ik neem me voor geen gekke wensen te doen als ik de heuvel op wandel… De winterzon verwarmt mijn gezicht, maar de ijzige wind koelt het alweer snel af tot we de top van de heuvel bereiken… OMG the view!
Ik hoor spontaan de theme song van ‘Outlander’ in mijn hoofd.
“Sing me a song of a lad that is gone,
Say, could that lad be I?
Merry of soul he sailed on a day
Over the sea to Skye…”
Ik kijk rond of ik geen knappe Highlander in kilt zie, maar helaas… Het enige wat we verderop zien is Kilt Rock. OK, dit is ook best indrukwekkend. Een waterval stort zich langs steile kliffen die op een geplooide kilt lijken loodrecht de zee in.
van uig naar Kyleakin
De noordkust geeft je vanop de kliffen een eindeloos uitzicht over zee en een end of the world gevoel. Na een overheerlijke verse soep in Flodigary Country House bezoeken we het Duntulm Castle dat gebouwd werd in de 15e eeuw op een klif met uitzicht over Duntulm Bay. De ligging is knap, maar ik vergelijk al snel met Dunluce Castle in Noord-Ierland wat ik toch net iets indrukwekkender vind. Ik zet me op een bankje en absorbeer de zachte winterzon met het rustgevende geklots van het water op de achtergrond. Zalig …
Via Uig gaat de route zuidwaarts langs Fairy Glen. Het is terug hard beginnen regenen. Zelfs in de kou en regen straalt deze plek mysterie en magie uit.
Tijd om dit mystieke eiland te verlaten. Terug de controversiële Skye brug over langs het prachtige Eilean Donan kasteel en dan rijden we naar Fort William.
Het eiland kent een overvloed aan wandelpaden langs kust, heuvels en bossen. Het interessante bezoekerscentrum en vele lokale ambachtelijke workshops maken het een perfecte bestemming voor natuurliefhebbers. Dit eiland straalt pure sereniteit en magie uit en boordevol beauty & peace. Intussen is Isle of Skye wel geen geheim meer. Mijd dus zeker de piekmaanden (zomervakantie). Ik neem me voor dit magische eiland zeker nog eens terug te bezoeken als het wat warmer is. Dat doe ik met de fiets.
landschappen en legendes
Glen Shiel wordt geflankeerd door de Five Sisters. Er staat een strakke blauwe hemel met een winterzon die niet veel warmte geeft. Toch verwarmt deze omgeving mijn hart. Het is hier zo ruw en mooi met prachtige uitzichten over bergen en meren. Alsof de landschappen nog niet indrukwekkend genoeg zijn, heeft ook deze plek haar eigen legende.
The Five Sisters. Het hoofd van het dorp had zeven dochters, waarvan de jongste twee door twee Ierse prinsen ten huwelijk werden gevraagd. In ruil zouden deze hun vijf oudere broers sturen om de vijf oudere zussen te trouwen. De prinsen kwamen echter om in een storm onderweg naar huis. De vijf zusters bleven wachten en vroegen uiteindelijk aan de grijze tovenaar om hun schoonheid te behouden tijdens hun wachttijd tot in het hiernamaals. De tovenaar veranderde hen daarop in een bergketen aan Loch Duic aan het westelijke uiteinde van Glen Shiel.
fort william en glencoe
In Fort William trekt een dik pak grijze wolken over de barre bergen. Fijne sneeuwvlokjes fleuren de omgeving op. In Glencoe slaat een ijzig koude wind ons venijnig om de oren. Deze locatie was het strijdtoneel voor Braveheart en Rob Roy vertelt onze gids. Op het graf van de Schotse Robin Hood Rob Roy zien we zowaar een kleine robin (roodborstje) op de grafzerk. Het is intussen flink aan het sneeuwen. De omgeving kleurt wit en onze wangen rood. We vluchten het busje in en wrijven onze verkleumde handen warm.
terug in edinburgh
Mijn rondrit in de Highlands zit erop. Het is mooi geweest. Koud maar heel mooi. Ik smijt mijn bagage af in mijn vertrouwde kamertje in High Street Hostel en ontdooi mijn spieren onder een warme douche. De dag nadien sneeuwt het opnieuw. De wind blaast de stuifsneeuw door de kasseistraten van de Oude stad. Snipverkouden besluit ik enkele dagen later huiswaarts te keren. Moe maar voldaan na het backpacken in Schotland.
Excursies in en vanuit Edinburgh
Vervelen zit er niet in in deze charmante stad. Dit zijn de leukste toppers.
ierse afsluiter
Het backpacken eindig in de gezellige oude stad. Maar oh wat is het koud. Er zit echt niets anders op dan een warme chocomelk met een flinke toef slagroom te drinken in een gezellige Schotse tearoom. Dat wordt thuis een nieuwe jeans kopen.
Mijn studieverblijf in Noord-Ierland sluit ik in Schotland toepasselijk af in Finnegan’s wake, een Ierse pub. Mijn pijnlijke knieën (na het vele wandelen in de kou) worden nog een laatste keer beproefd met Ierse opzwepende dansjes. De volgende dag mank ik naar het station met mijn hele hebben en houden van de voorbije maanden op mijn rug.
Tijd om naar huis te gaan en te recupereren voor een volgend avontuur.
De ruwe natuur, de no-nonsense mentaliteit van de inwoners, het prachtige en steeds wisselende kleurenspel in het Schotse landschap hebben mijn hart gestolen. De rust die ik in de natuur in Noord-Ierland had gevonden, was terug.
Jaren later ben ik hier terug tijdens een fietstocht door de Highlands. Je leest het goed, een fietstocht. Met het busje had ik blijkbaar niet goed door hoe steil die heuvels in de Highlands wel zijn. Dat zou ik dus op de fiets wel ontdekken….
reisroute backpacken in schotland
finding beauty & peace
- Natuurschoon en rust off the beaten path vind je in Schotland met gemak!
- Wandel in de Caringorms, het grootste nationale park in de UK
- Bezoek charmant en feeëriek Isle of Skye (opgelet: dit eiland is intussen niet meer onbekend: mijd de zomermaanden!)
- Welk wildlife kan je in Scotland zien?
- Waar en wanneer kan je het wildlife zien?
helping animals
- Waar kan je terecht met een gekwetst wild dier?
- Op zoek naar een opvangcentrum?
- Op zoek naar een dierenarts?
- Hoe kan je helpen en organisaties steunen tijdens jouw reis?
utt score
Backpacken in Schotland brengt je dicht bij prachtige natuur. Verblijf je in hostels en gebruik je enkel openbaar of gedeeld vervoer, moet je iets meer aandacht besteden aan social distancing. Je kan na een verblijf in Edinburgh ook met de auto op pad door de Highlands en verblijven in kleinschalig logement met privékamers.
Laatste versie: 1 mei 2022